Λογιστικός χειρισμός στο πλαίσιο Δ.Π.Χ.Α της εισφοράς ακινήτων σε χρήμα για την ένταξη οικοπέδου στο σχέδιο πόλεως

Αναδημοσίευση από το Ενημερωτικό Δελτίο Ιουνίου – Ιουλίου 2020 της ΣΟΛ Α.Ε.

www.solcrowe.gr

Λογιστικός χειρισμός στο πλαίσιο Δ.Π.Χ.Α της εισφοράς ακινήτων σε χρήμα για την ένταξη οικοπέδου στο σχέδιο πόλεως

ΕΡΩΤΗΜΑ

Ανώνυμη εταιρεία η οποία συντάσσει τις χρηματο­οικονομικές της καταστάσεις με το λογιστικό πλαίσιο των Δ.Π.Χ.Α. κατέχει 3 όμορα οικόπεδα συνολικού κόστους κτήσης ευρώ 300.000. Έχουν αποτιμηθεί την 31.12.2019 στην εύλογη αξία, βάσει εκτίμησης, στο ποσό των ευρώ 2.000.000.

Μετά την ένταξη των ακινήτων της εταιρείας στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου της έδρας της εται­ρείας, της κοινοποιήθηκε πράξη επιβολής εισφοράς σε χρήμα, με την οποία επιβλήθηκε ει­σφορά σε χρήμα ποσού ευρώ 500.000. Το ύψος της εισφοράς σε χρήμα συνδέεται με τη θέση των οικο­πέδων που έλαβε η εταιρεία. Η εκτέλεση της πράξης έχει ανασταλεί δυνά­μει απόφασης Δικαστηρίου, πλην όμως το αρχικώς βεβαιωθέν ποσό ΕΥΡΏ 500.000 έχει ήδη αυξηθεί στο ποσό των ευρώ 1.000.000, εξ αιτίας καταλογισμένων προσαυξή­σεων. Η εταιρεία στην χρήση 2019 τακτο­ποίησε την οφειλή της προς το Δήμο, η οποία περιορί­στηκε στο ποσό ευρώ 600.000.

Ποιος είναι ο λογιστικός χειρισμός του ποσού της ει­σφοράς σε χρήμα ποσού ευρώ 500.000 στο λογι­στικό πλαίσιο των (ΔΠΧΑ);

ΓΝΩΜΗ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ

Η Γνώμη του Τεχνικού Γραφείου σχετικά με το πα­ραπάνω ερώτημα είναι η εξής:

Η εισφορά των ακίνητων σε γη και χρήμα που προ­βλέπεται από την Ελληνική νομοθεσία για την επέ­κταση σχεδίων-οικιστικές ζώνες, είναι ιδιαίτερα ση­μαντική διαδικασία για τους ιδιοκτήτες ακινήτων κα­θώς επηρεάζει σημαντικά τόσο το μέγεθος όσο και την αξία του ακινήτου τους.

Οι εκτός σχεδίου ιδιοκτησίες που υπόκεινται σε ει­σφορά σε γη είναι εκείνες, που εντάσσονται για πρώτη φορά σε πολεοδομικό σχέδιο ή στις οποίες επεκτείνε­ται το πολεοδομικό σχέδιο ή που εντάσσο­νται στο πο­λεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται εκτός των ορίων των οικισμών με πληθυσμό μέχρι 2000 κατοίκους. Η ει­σφορά σε χρήμα πραγματοποιείται μόνο στην περί­πτωση που το τμήμα γης που εισφέ­ρει ο ιδιοκτήτης και πρέπει να ληφθεί από το μη ρυ­μοτομούμενο τμήμα ιδιοκτησίας είναι μη αξιοποιή­σιμο πολεοδομικά ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία. Έτσι, το τμήμα γης που πρέπει να εισφερθεί μετατρέ­πεται σε ισάξια χρημα­τική παροχή.

Ο λογιστικός χειρισμός της εισφοράς αυτής στο πλαί­σιο των ΔΠΧΑ εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ΕΔΔΠΧΑ 21 «Εισφορές», αφού από αυτή προ­κύπτει εκροή πόρων που ενσωματώνουν οικονομι­κά οφέλη και επιβάλλεται από το Ελληνικό κράτος στην ελεγχό­μενη οντότητα σύμφωνα με την ισχύου­σα νομοθεσία.

H Διερμηνεία 21, εκδόθηκε λόγω αιτήσεων παροχής οδηγιών προς την Επιτροπή Διερμηνειών των ΔΠΧΑ, σχετικά με τον λογιστικό χειρισμό των εισφο­ρών στις οικονομικές καταστάσεις της οντότητας που καταβάλλει την εισφορά. Ειδικότερα, η Διερμη­νεία εξετάζει το πότε αναγνωρίζεται μία υποχρέωση καταβολής εισφοράς, ενώ δεν παρέχει οδηγίες σχε­τικά με τη λογιστική αντι­μετώπιση του κόστους που απορρέει από την ανα­γνώριση της υποχρέωσης καταβολής μιας εισφοράς. Στην παράγραφο 3 της Διερμηνείας αναφέρεται ότι: «Οι οντότητες θα πρέπει να εφαρμόζουν άλλα Πρότυπα προκειμένου να αποφασίζουν εάν η αναγνώριση της υποχρέωσης καταβολής μιας εισφοράς δημιουργεί στοιχείο του ενεργητικού ή δαπάνη».

Στην περίπτωση αυτή, το ενδεδειγμένο πρότυπο που πρέπει να εφαρμοστεί είναι το ΔΛΠ 16 «Ενσώ­ματα Πάγια», ώστε να διαπιστωθεί εάν η εισφορά πληροί τα κριτήρια αναγνώρισης της ως ενσώματου παγίου ή θα πρέπει να καταχωριστεί στα έξοδα. Η εισφορά προ­σαυξάνει τις μελλοντικές ωφέλειες που αναμένονται από το ακίνητο και μπορεί να εκτιμηθεί αξιόπιστα.

Το ΣΛΟΤ με την γνωμοδότηση 1622 ΕΞ/24.07.2018 σε ερώτημα εάν η εισφορά σε χρήμα αποτελεί «βελ­τίωση παγίου» κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Η εισφορά σε χρήμα που επιβάλλεται στους ιδιοκτήτες ακινήτων που βρίσκονται εντός επιχειρηματικών πάρκων έναντι των προνομίων που τα επιχειρηματι­κά πάρκα παρέ­χουν, πληροί τα κριτήρια του ορι­σμού «βελτίωση πα­γίου» και θα πρέπει να καταχω­ρίζεται σε αύξηση του κόστους κτήσεως των ακινή­των σύμφωνα με τις διατά­ξεις του Ν.4308/24/11/2014, άρθρο 18, παράγραφος 1β».

Η γνωμοδότηση αυτή, έχει εφαρμογή και στην περί­πτωση της ανωτέρω εταιρείας, αφού δεν υπάρχει διά­σταση στον ορισμό του «ιδιοχρησιμοποιούμενου πα­γίου» μεταξύ ΔΠΧΑ και ΕΛΠ.

Επομένως, η εταιρεία θα καταχωρίσει την εισφορά «ως βελτίωση» επαυξάνοντας το κόστος κτήσεως των οι­κοπέδων.

Η εταιρεία, σύμφωνα με το ΔΛΠ 16, διενεργεί εκτί­μηση της αξίας των οικοπέδων ετησίως. Για την μεταγενέ­στερη αποτίμηση των οικοπέδων στην αναπροσαρμο­σμένη αξία, ισχύουν τα προβλεπόμε­να από τα άρθρα 31-42 του ΔΛΠ 16.