Με απόφαση που εκδόθηκε πρόσφατα από το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών δικαιώθηκε φορολογούμενος σχετικά με την αίτησή του για μεταβολή της φορολογικής κατοικίας, έγινε δε δεκτή η αίτηση ακυρώσεως κατά της ρητής απόρριψης του αιτήματός του.
Στην υπόθεση αυτή, που επιτυχώς χειριστήκαμε από κοινού με την ΑΡΤΙΟΝ Α.Ε., δικαιώθηκε φορολογούμενος, του οποίου το αίτημα για μεταφορά φορολογικής κατοικίας μη νομίμως απερρίφθη από την αρμόδια φορολογική αρχή, η οποία έκρινε ότι λόγω της ιδιότητάς του ως διευθύνοντος συμβούλου σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την παραμονή των μελών της οικογενείας του στην Ελλάδα, το κέντρο ζωτικών συμφερόντων του ευρίσκεται στην Ελλάδα και για τους λόγους αυτούς απέρριψε την αίτησή του.
Ωστόσο, το Δικαστήριο έκρινε ότι:
(α) από το σύνολο των προσκομισθέντων από τον αιτούντα στοιχείων συνάγεται η πρόθεσή του να οργανώσει τη ζωή του στην αλλοδαπή, και
(β) τούτο δεν αναιρείται από το ότι ο αιτών είναι διαχειριστής στην ημεδαπή εταιρεία, ενόψει του ότι το γεγονός αυτό δημιουργεί μεν δεσμούς με την Ελλάδα, οι οποίοι, όμως, δεν συναρτώνται αναγκαίως με φυσική παρουσία του αιτούντος στην Ελλάδα (ΣτΕ 1242/2021, 321/2020), ενώ, άλλωστε, δεν καταδεικνύει παρουσία του στη χώρα μεγαλύτερη του ημίσεος ενός πλήρους ημερολογιακού έτους (πρβλ. ΣτΕ 2723, 2592, 1242/2021, 418, 403, 321/2020).
(γ) Επιπλέον, η κρίση της φορολογικής αρχής ότι η σύζυγος του αιτούντος εξακολουθεί να κατοικεί στην Ελλάδα δεν παρέχει, λόγω και της οικονομικής αυτοτέλειας των συζύγων, επαρκές έρεισμα για την απόρριψη του αιτήματός του, όπως υποστηρίζει η φορολογική αρχή. Και τούτο, διότι, μόνη η παραμονή των μελών της εν στενή εννοίας οικογένειάς του στην Ελλάδα δεν παρέχει, λόγω και της οικονομικής αυτοτέλειας των συζύγων, επαρκές έρεισμα για την απόρριψη του αιτήματός του, δεδομένου, άλλωστε, ότι, υπό την αντίθετη εκδοχή θα προσδιδόταν στους προσωπικούς δεσμούς του αιτούντος πρωταρχική σημασία για τον προσδιορισμό του κέντρου των ζωτικών του συμφερόντων, χωρίς παράλληλη συνεκτίμηση των λοιπών συγκροτούντων την έννοια αυτή στοιχείων (οικονομικοί και κοινωνικοί δεσμοί), αφετέρου δε το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων θα αναγόταν σε αυτοτελές κριτήριο για τον καθορισμό της φορολογικής κατοικίας, κατά παράβαση της παρ. 1 του άρθρου 4 του Κ.Φ.Ε. (πρβλ. ΣτΕ 2105/2018 και 1445/2016).
Κατόπιν αυτών, το Δικαστήριο έκρινε ότι, μη νομίμως η Διοίκηση απέρριψε το αίτημα του αιτούντος περί μεταβολής της φορολογικής του κατοικίας, από το ένδικο φορολογικό έτος 2022, κατ' αποδοχή του προβαλλόμενου λόγου ακύρωσης και επομένως η προσβαλλόμενη απάντηση της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. κρίθηκε ακυρωτέα.
Ακολουθεί το κείμενο της απόφασης:
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ
Τμήμα ……. Τριμελές
(Ακυρωτικός Σχηματισμός)
συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……… με δικαστές: ………………. και γραμματέα ……………, δικαστική υπάλληλο,
για να δικάσει την αίτηση ακύρωσης με χρονολογία κατάθεσης στις ………….,
του …………….., κατοίκου ………….ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του, Νίκης Χατζοπούλου,
κατά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), ο οποίος παρέστη με την από …………….. δήλωση, κατ' άρθρο 33 παρ. 6 του π.δ. 18/1989, τ…. Δικαστικ…….. Πληρεξουσ…. του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Ν.Σ.Κ.), …………...
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της έκθεσης της εισηγήτριας, ………….
Κατά τη συζήτηση, ο διάδικος που παρέστη στο ακροατήριο, ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.
Αφού μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε κατά τον νόμο
1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί παράβολο ποσού 150,00 ευρώ (σχετ. το με κωδικό πληρωμής ………………. ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης), ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθ. ………………. αρνητικής απάντησης της Προϊστάμενης της Δ.Ο.Υ. ……………………, με την οποία απορρίφθηκε το υπ’ αριθ. ……………………. αίτημα του αιτούντος περί μεταφοράς της φορολογικής του κατοικίας από την Ελλάδα στην Γερμανία για το φορολογικό έτος 2022. Το εν λόγω αίτημα επανεξετάστηκε από την ως άνω Φορολογική Αρχή κατ’ επανάληψη της διαδικασίας μετά από αναπομπή στην Προϊσταμένη της ανωτέρω Δ.Ο.Υ με την ……………. απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου (Τμήμα …… Τριμελές).
2. Επειδή, όπως έχει κριθεί (βλ. ΣτΕ 1235/2021, 481/2021, 2933/2020, 977/2020, 418-420/2020, 403/2020, 321/2020, 93/2020, 1212/2019, 2105/2018, 1445/2016 7μ.), για τη θεμελίωση της φορολογικής εξουσίας ενός κράτους απαιτείται η ύπαρξη επαρκούς συνδετικού στοιχείου του φορολογουμένου με αυτό. Η κατοικία αποτελεί τέτοιο στοιχείο, στο οποίο στηρίζεται, κατά γενικό κανόνα, το διεθνές φορολογικό δίκαιο και, ιδίως, το πρότυπο της Σύμβασης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης σχετικά με τη διπλή φορολόγηση (εφεξής: πρότυπο σύμβασης του Ο.Ο.Σ.Α.), με σκοπό την κατανομή μεταξύ των κρατών της φορολογικής αρμοδιότητας. Σύμφωνα με το διεθνές φορολογικό δίκαιο, στο κράτος κατοικίας εναπόκειται κατ’ αρχήν να φορολογεί συνολικώς τον υποκείμενο στον φόρο, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που είναι συμφυή με την προσωπική και οικογενειακή του κατάσταση. Μόνον αν, κατά την εθνική νομοθεσία εκάστου συμβαλλόμενου κράτους, το πρόσωπο υπόκειται σε φορολογία σε αυτό και, κατά συνέπεια, θεωρείται κάτοικος αμφοτέρων των συμβαλλομένων κρατών, ανακύπτει ανάγκη διευθέτησης περίπτωσης διπλής κατοικίας και άρσης σύγκρουσης της φορολογικής εξουσίας των εμπλεκόμενων κρατών, με την εφαρμογή των κριτηρίων της μεταξύ τους συναφθείσας σύμβασης αποφυγής διπλής φορολογίας, η οποία, ακολουθώντας, κατά κανόνα, το πρότυπο σύμβασης τ.ου Ο.Ο.Σ.Α. (άρθρο 4), προβλέπει, σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι το πρόσωπο θεωρείται κάτοικος μόνον του κράτους, στο οποίο διαθέτει, κατά τη διατύπωση του ως άνω προτύπου στις γλώσσες εργασίας του Ο.Ο.Σ.Α. (αγγλική και γαλλική), «permanent home available to him» ή «foyer d’ habitation permanent», μόνιμη, δηλαδή, κατοικία. Στην περίπτωση, εξάλλου, που διαθέτει τέτοια και στα δύο κράτη, η σύμβαση προβλέπει ότι θεωρείται κάτοικος του κράτους, με το οποίο διατηρεί στενότερους προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς (κέντρο ζωτικών συμφερόντων) («closer personal and economic relations-centre of vital interests», «liens personnels et economiques les plus etroits - centre des interets vitaux»). Ελλείψει συνδρομής των προϋποθέσεων αυτών, ακολουθούν, περαιτέρω ιεραρχούμενα, άλλα κριτήρια.
3. Επειδή, ο ν. 4172/2013 (Α΄ 167), με τον οποίο εισήχθη νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, περιέχει ρυθμίσεις για τη φορολογική κατοικία στις διατάξεις των άρθρων 3 και 4 αυτού, οι οποίες, όπως αναφέρεται στην οικεία αιτιολογική έκθεση, «παρακολουθούν τις εξελίξεις στη διεθνή και ευρωπαϊκή οικονομική πραγματικότητα, λαμβάνοντας υπόψη τους ορισμούς που απορρέουν [...] από τους κανόνες του διεθνούς φορολογικού δικαίου (φορολογική κατοικία, τόπος πραγματικής διοίκησης, μόνιμη εγκατάσταση) [...] όπως αποτυπώνονται και στο Πρότυπο Σύμβασης του Ο.Ο.Σ.Α. που εφαρμόζεται μεταξύ των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α. κατά τη σύναψη των Συμβάσεων περί αποφυγής διπλής φορολογίας στο εισόδημα και στο κεφάλαιο». Ειδικότερα, στο μεν άρθρο 3 του νόμου αυτού (Υποκείμενα του φόρου) ορίζεται ότι: «1. Ο φορολογούμενος που έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην ημεδαπή και την αλλοδαπή, ήτοι το παγκόσμιο εισόδημά του που αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος [...] 2. Ο φορολογούμενος που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην Ελλάδα και αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος», στο δε άρθρο 4 («φορολογική κατοικία»), όπως η περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου αυτού ίσχυε μετά την τροποποίησή της με το άρθρο 115 παρ. 1 του ν. 4549/2018 (Α’ 105) που εφαρμόζεται, σύμφωνα με την παράγραφο 18 περ. α΄ του ίδιου άρθρου, από το φορολογικό έτος 2018 και επόμενα, ότι: «1. Ένα φυσικό πρόσωπο είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, εφόσον: α) έχει στην Ελλάδα τη μόνιμη ή κύρια κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ή το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων, ήτοι τους προσωπικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς δεσμούς του ή β)…2. (όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 21 παρ. 2 του ν. 4223/2013, Α΄ 287) Ένα φυσικό πρόσωπο που βρίσκεται στην Ελλάδα συνεχώς για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις εκατόν ογδόντα τρεις (183) ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και σύντομων διαστημάτων παραμονής στο εξωτερικό, είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος από την πρώτη ημέρα παρουσίας του στην Ελλάδα [...] Η παρούσα παράγραφος δεν αποκλείει την εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.». Η περ. α΄ της παρ. 1 και η παρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 1 παρ. 1 και 2 αντίστοιχα του ν. 4646/2019 (Α’ 201), και ορίζουν πλέον τα εξής: «1. Ένα φυσικό πρόσωπο είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, εφόσον: α) έχει στην Ελλάδα τη μόνιμη ή κύρια κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ή το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων, ήτοι τους προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς του ή β)…2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 ένα φυσικό πρόσωπο που βρίσκεται στην Ελλάδα για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις εκατόν ογδόντα τρεις (183) ημέρες, αθροιστικά, στη διάρκεια οποιασδήποτε δωδεκάμηνης περιόδου, είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος από την πρώτη ημέρα παρουσίας του στην Ελλάδα. Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση φυσικών προσώπων που βρίσκονται στην Ελλάδα αποκλειστικά για τουριστικούς, ιατρικούς, θεραπευτικούς ή παρόμοιους ιδιωτικούς σκοπούς και η παραμονή τους δεν υπερβαίνει τις τριακόσιες εξήντα πέντε (365) ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και σύντομων διαστημάτων παραμονής στο εξωτερικό. Η παρούσα παράγραφος δεν αποκλείει την εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.». Εξάλλου, στο άρθρο 67 του ίδιου νόμου (Υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και καταβολή του φόρου), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 25 του ν. 4223/2013 (Α’ 287), ορίζεται ότι: «1. Ο φορολογούμενος που έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του υποχρεούται να δηλώνει όλα τα εισοδήματά του, τα φορολογούμενα με οποιοδήποτε τρόπο ή απαλλασσόμενα, στη Φορολογική Διοίκηση ηλεκτρονικά [...] 3. [...] Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος [...] μεταφέρει την κατοικία του στο εξωτερικό, η δήλωση υποβάλλεται από τους κατά περίπτωση υπόχρεους, καθ’ όλη τη διάρκεια του φορολογικού έτους και συνοδεύεται από δικαιολογητικά και στοιχεία που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών...».
4. Επειδή, κατ’ εξουσιοδότηση της παραγράφου 3 του άρθρου 67 του ν. 4172/2013, εκδόθηκε αρχικά η ΠΟΛ 1058/18.03.2015 απόφαση της Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων (Β΄ 459), με την οποία καθορίσθηκε η διαδικασία και τα δικαιολογητικά για τη μεταβολή της φορολογικής κατοικίας. Ήδη αυτή έχει αντικατασταθεί με την από 06.12.2017 απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (Β΄ 4441, ΠΟΛ 1201/2017) με τίτλο «Διαδικασία μεταβολής της φορολογικής κατοικίας κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4172/2013 και του ν.4174/2013», η οποία στο προοίμιό της επικαλείται, μεταξύ άλλων, τη διάταξη τουάρθρου 4 παρ. 2 του ν. 4172/2013, αλλά και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας 1445/2016 και 1215/2017 και στο άρθρο μόνο της οποίας ορίζονται τα εξής: «1. Το φυσικό πρόσωπο το οποίο πρόκειται να μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία στο εξωτερικό οφείλει να υποβάλει, το αργότερο έως την τελευταία εργάσιμη ημέρα του πρώτου δεκαήμερου του μηνός Μαρτίου του φορολογικού έτους που ακολουθεί το φορολογικό έτος αναχώρησης, στο Τμήμα ή Γραφείο Συμμόρφωσης και Σχέσεων με τους Φορολογουμένους της Δ.Ο.Υ. όπου είναι υπόχρεος υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδος: αίτηση (έντυπο Μ0) με συνημμένα τα έντυπα Μ1 και Μ7 συμπληρωμένα, όπως ορίζουν οι κείμενες διατάξεις, και επιπλέον για τον ορισμό φορολογικού εκπροσώπου του στην Ελλάδα έγγραφη δήλωση με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής του. Παράλληλα, συνυποβάλλει τα σχετικά δικαιολογητικά κατά περίπτωση, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις παρ. 2 και 3 της παρούσας… 2. Το προαναφερθέν φυσικό πρόσωπο οφείλει να προσκομίσει, το αργότερο έως την τελευταία εργάσιμη ημέρα του πρώτου δεκαήμερου του μηνός Σεπτεμβρίου του φορολογικού έτους που ακολουθεί το φορολογικό έτος αναχώρησης, στο ως άνω Τμήμα ή Γραφείο της Δ.Ο.Υ.: (α) Βεβαίωση φορολογικής κατοικίας από την αρμόδια φορολογική αρχή του κράτους όπου δηλώνει φορολογικός κάτοικος, από την οποία να προκύπτει ότι είναι φορολογικός κάτοικος αυτού του κράτους. Εάν ο φορολογούμενος έχει εγκατασταθεί σε κράτος με το οποίο υφίσταται Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Εισοδήματος (στο εξής ΣΑΔΦΕ), μπορεί να προσκομίσει, αντί της βεβαίωσης, την προβλεπόμενη Αίτηση για την Εφαρμογή της ΣΑΔΦΕ όπου είναι ενσωματωμένο το πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας (δίγλωσσα έντυπα) ή (β) Σε περίπτωση που δεν προβλέπεται η έκδοση των ανωτέρω από την αρμόδια φορολογική αρχή, αντίγραφο της εκκαθάρισης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος ή, ελλείψει εκκαθάρισης, αντίγραφο της σχετικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματός του, που υπέβαλε στο άλλο κράτος ως φορολογικός κάτοικος του κράτους αυτού. γ) Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η προσκόμιση κάποιων από τα ανωτέρω δικαιολογητικά (υπό α΄ ή β΄), επειδή αποδεδειγμένα η αλλοδαπή φορολογική αρχή δεν τα εκδίδει, τότε απαιτείται βεβαίωση από οποιαδήποτε άλλη δημόσια ή δημοτική ή άλλη αναγνωρισμένη αρχή, με την οποία θα αποδεικνύεται η μόνιμη και σταθερή εγκατάσταση του προσώπου αυτού στο άλλο κράτος. 3. Επιπλέον των οριζομένων στην παράγραφο 2, ο φορολογούμενος οφείλει να προσκομίσει, κατά περίπτωση, και τα κάτωθι: α) Δικαιολογητικά που να αποδεικνύουν την ημερομηνία αναχώρησης και εγκατάστασής του στη χώρα όπου δηλώνει κάτοικος, προκειμένου να διαπιστώνεται ότι έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 183 ημέρες στη χώρα αυτή μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος, ήτοι στο προηγούμενο έτος από εκείνο εντός του οποίου γίνεται η αίτηση μεταβολής. Τα δικαιολογητικά αυτά μπορεί να είναι, εναλλακτικά και ενδεικτικά, έγγραφα περί ανάληψης μισθωτής εργασίας, έναρξης επαγγελματικής δραστηριότητας στην εν λόγω χώρα και υπαγωγής του στην ασφαλιστική νομοθεσία της χώρας αυτής, εγγραφής σε δημοτολόγιο της εν λόγω χώρας, μίσθωσης κατοικίας, εγγραφής ή παρακολούθησης σχολείων των τέκνων στη χώρα αυτή. Αντί των πιο πάνω επιπλέον δικαιολογητικών, ο φορολογούμενος δύναται να προσκομίζει πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας από τη χώρα στην οποία δηλώνει κάτοικος των δύο (2) προηγούμενων ετών από το έτος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση μεταβολής. β) .. 4. ... 5. Κατά την εξέταση της αίτησης για τη μεταβολή της φορολογικής κατοικίας, οι Δ.Ο.Υ. απαιτείται να προβαίνουν σε έλεγχο πληρότητας και επάρκειας του φακέλου που υποβάλλει ο φορολογούμενος, σύμφωνα με τα ανωτέρω. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος, ο οποίος έχει υποβάλλει τα έντυπα (Μ0-Μ1-Μ7) και προσκομίσει, εμπροθέσμως, και πάντως το αργότερο εντός του έτους που υποβάλλεται η αίτηση για τη μεταβολή της κατοικίας τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά, τα οποία κριθούν πλήρη και επαρκή από τη Φορολογική Διοίκηση, θεωρείται φορολογικός κάτοικος εξωτερικού, και τα εν λόγω έντυπα (Μ0-Μ1-Μ7) προωθούνται, μαζί με την έγγραφη δήλωση για τον ορισμό φορολογικού εκπροσώπου και τη σχετική έγκριση, στο Τμήμα ή Γραφείο Διοικητικής και Μηχανογραφικής Υποστήριξης της Δ.Ο.Υ., προκειμένου να καταχωρηθούν στο υποσύστημα Μητρώου οι σχετικές μεταβολές. Ως ημερομηνία μεταβολής καταχωρείται στο υποσύστημα Μητρώου, η αναγραφόμενη από τον φορολογούμενο στο έντυπο Μ1. Η βεβαίωση μεταβολής κοινοποιείται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, από το Τμήμα ή Γραφείο Διοικητικής και Μηχανογραφικής Υποστήριξης της Δ.Ο.Υ. στον φορολογικό εκπρόσωπο. Ο φορολογούμενος, εφόσον είναι υπόχρεος σε υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος στην Ελλάδα, δύναται να την υποβάλει ως φορολογικός κάτοικος εξωτερικού το αργότερο μέχρι τη λήξη του φορολογικού έτους που ακολουθεί το έτος αναχώρησης. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος υποβάλει τα έντυπα (Μ0-Μ1-Μ7) και προσκομίσει, εμπροθέσμως, τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά, αλλά δεν κριθούν πλήρη και επαρκή, ενημερώνεται από το Τμήμα ή Γραφείο Συμμόρφωσης και Σχέσεων με τους Φορολογουμένους ότι το αίτημα του για μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του απορρίπτεται και η αίτηση με τα συνημμένα έντυπα και δικαιολογητικά τίθενται στον φάκελό του. Ο φορολογούμενος, στην περίπτωση αυτή, υποχρεούται να υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδος (παγκόσμιο εισόδημα) το αργότερο μέχρι τη λήξη του επόμενου φορολογικού έτους από αυτό που αφορούσε το αίτημα μεταφοράς, χωρίς την επιβολή προστίμου εκπρόθεσμης δήλωσης. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος υποβάλει τα έντυπα (Μ0-Μ1 -Μ7) και δεν προσκομίσει τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά, ενημερώνεται από το Τμήμα ή Γραφείο Συμμόρφωσης και Σχέσεων με τους Φορολογουμένους ότι το αίτημά του για μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του απορρίπτεται και η αίτηση με τα συνημμένα έντυπα και δικαιολογητικά τίθενται στον φάκελό του. Ο φορολογούμενος, στην περίπτωση αυτή, υποχρεούται να υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδος (παγκόσμιο εισόδημα), η οποία θεωρείται εκπρόθεσμη από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και επισύρει την επιβολή προστίμου. Τέλος, εάν ο φορολογούμενος υποβάλει τα έντυπα (Μ0-Μ1-Μ7) και προσκομίσει εκπροθέσμως τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά, υποχρεούται να υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδος ή, εφόσον είναι υπόχρεος, ως φορολογικός κάτοικος εξωτερικού, η οποία θεωρείται εκπρόθεσμη από την, κατά περίπτωση, καταληκτική ημερομηνία υποβολής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και επισύρει την επιβολή προστίμου. 6. Η Δ.Ο.Υ. υποχρεούται να αποφανθεί σχετικά με την πληρότητα και επάρκεια του φακέλου εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία υποβολής των δικαιολογητικών των παραγράφων 2 και 3 της παρούσας. Αιτήσεις που υποβάλλονται και δικαιολογητικά που προσκομίζονται έως την 31η Δεκεμβρίου του έτους που ακολουθεί το φορολογικό έτος αναχώρησης παραλαμβάνονται κανονικά χωρίς κυρώσεις και εξετάζονται, ισχύουσας ωστόσο της δυνατότητας της Δ.Ο.Υ. να αποφανθεί εντός δύο (2) μηνών. Αντιθέτως, εάν οι αιτήσεις υποβληθούν ή τα δικαιολογητικά προσκομιστούν μετά την 31η Δεκεμβρίου του έτους που ακολουθεί το έτος αναχώρησης, αυτές θα εξετάζονται με τη διαδικασία της ΠΟΛ 1177/14.7.2014 εγκυκλίου αλλά με τα δικαιολογητικά που προβλέπονται στην παρούσα Απόφαση. 7. [...] 8. Τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή για αιτήσεις μεταβολής φορολογικής κατοικίας που υποβάλλονται εντός του 2017 και επόμενα και αφορούν μεταβολή φορολογικής κατοικίας φυσικού προσώπου για τα έτη 2016 και επόμενα, αντίστοιχα. [...] 9. Η παρούσα ισχύει από τη δημοσίευσή της. Η απόφαση ΓΓΔΕ ΠΟΛ 1058/2015 καταργείται από την έναρξη ισχύος της παρούσας.».
5. Επειδή, κατά την έννοια των άρθρων 3 και 4 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 4172/2013, σε φόρο εισοδήματος στην Ελλάδα για το παγκόσμιο εισόδημά του, ήτοι για εκείνο που προκύπτει τόσο στην ημεδαπή όσο και στην αλλοδαπή, υπόκειται, μεταξύ άλλων, το φυσικό πρόσωπο που έχει την κατοικία του στην Ελλάδα, έχει, δηλαδή, σε αυτήν μόνιμη και κύρια πραγματική εγκατάσταση, την οποία έχει καταστήσει, σύμφωνα με τη βούλησή του, το κέντρο των εν γένει βιοτικών σχέσεων και ζωτικών συμφερόντων του, το οποίο αποτελεί στοιχείο προσδιοριστικό της έννοιας της κατοικίας. Ως τέτοιο δε στοιχείο νοούμενο στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 και όχι ως αυτοτελές κριτήριο προσδιορισμού της φορολογικής κατοικίας, το κέντρο των βιοτικών σχέσεων και ζωτικών συμφερόντων ενός φυσικού προσώπου υφίσταται εκεί όπου το πρόσωπο αυτό αναπτύσσει τους προσωπικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς του δεσμούς (βλ. αιτιολογική έκθεση του ν. 4172/2013 και ήδη άρθρο 115 παρ. 1 τουν. 4549/2018). Προκειμένου, εξάλλου, να κριθεί εάν ένα φυσικό πρόσωπο έχει, κατά την έννοια της προαναφερόμενης διάταξης του άρθρου 4 του ν. 4172/2013, κατοικία στην Ελλάδα, πολλώ δε μάλλον μεταβάλλει την επί μακρόν διατηρούμενη από αυτό κατοικία, η φορολογική αρχή πρέπει να συνεκτιμά όλα τα πρόσφορα στοιχεία, όπως, ιδίως, την ύπαρξη στέγης, τη φυσική παρουσία του ίδιου και των μελών της οικογένειάς του (στην οποία δεν περιλαμβάνονται μόνον ο ή η σύζυγος και τα τέκνα), τον τόπο άσκησης των επαγγελματικών δραστηριοτήτων, τον τόπο των περιουσιακών συμφερόντων, τον τόπο των διοικητικών δεσμών με τις δημόσιες αρχές και φορείς (ασφαλιστικούς, επαγγελματικούς, κοινωνικούς) και τον τόπο ανάπτυξης πολιτικών, πολιτισμικών ή άλλων δραστηριοτήτων. Συνεπώς, για τη θεμελίωση της σχετικής φορολογικής υποχρέωσης ενός φυσικού προσώπου, η φορολογική αρχή πρέπει να προβαίνει σε ειδικώς αιτιολογημένη κρίση αναφορικά με το εάν το πρόσωπο αυτό έχει κατοικία στην Ελλάδα, φέρουσα κατ’ αρχήν και το βάρος απόδειξης των πραγματικών περιστατικών που τεκμηριώνουν επαρκώς, ενόψει των συνθηκών, την ύπαρξή της (βλ. ΣτΕ 1235/2021, 554/2021, 977/2020, 418-420/2020, 403/2020, 321/2020, 93/2020, 2105/2018, 1445/2016 7μ.). Στην περίπτωση, εντούτοις, μεταβολής της επί μακρόν διατηρούμενης φορολογικής κατοικίας, το βάρος απόδειξης των θεμελιωτικών της αλλαγής αυτής περιστατικών φέρει ο φορολογούμενος, ο οποίος, πέραν των δικαιολογητικών της κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 67 παρ. 3 του ν. 4172/2013 εκδοθείσας κανονιστικής απόφασης, μπορεί να προσκομίσει όσα στοιχεία είναι, κατά την εκτίμησή του, κρίσιμα για την απόδειξη της μεταβολής της φορολογικής του κατοικίας. Και στην περίπτωση, όμως, αυτή, της υποβολής αιτήματος για μεταβολή της φορολογικής κατοικίας, η Διοίκηση, απορρίπτοντας το εν λόγω αίτημα, έχει υποχρέωση παράθεσης ειδικής αιτιολογίας για τη θεμελίωση της σχετικής κρίσης της, η οποία πρέπει να διατυπώνεται κατόπιν συνεκτίμησης όλων των πρόσφορων στοιχείων, που ο φορολογούμενος προσκομίζει για την απόδειξη της κατοικίας του (βλ. ΣτΕ 1235/2021, 1627-1628/2020, 321/2020, 2105/2018, 1212/2018).
6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών υπέβαλε στη Δ.Ο.Υ. ………….. το με κωδικό ……………….. αίτημα για μεταβολή της φορολογικής του κατοικίας στην Γερμανία για το φορολογικό έτος 2022, το οποίο απορρίφθηκε από την Φορολογική Αρχή. Κατά της εν λόγω αρνητικής απάντησης της Προϊστάμενης της Δ.Ο.Υ. Κηφισιάς, ο αιτών άσκησε την με αριθμό κατάθεσης …… αίτηση ακύρωσης, επί της οποίας εκδόθηκε η …………. απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου (Τμήμα … Τριμελές). Με την ως άνω απόφαση του Δικαστηρίου κρίθηκε ότι μη νομίμως απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος με την προσβαλλόμενη απόφαση καθώς εκδόθηκε προώρως πριν την εκπνοή της προθεσμίας για την υποβολή των απαραίτητων δικαιολογητικών, ακυρώθηκε η ανωτέρω αρνητική απάντηση της Φορολογικής Αρχής και η υπόθεση αναπέμφθηκε σε αυτή για νέα νόμιμη κρίση. Εν συνεχεία, κατά την επανεξέταση του ως άνω αιτήματός του από την ανωτέρω Δ.Ο.Υ. κατ’ επανάληψη της διαδικασίας μετά από την ως άνω αναπομπή, ο αιτών, κατόπιν κλήσης της Φορολογικής Αρχής προς υποβολή των απαραίτητων δικαιολογητικών προς απόδειξη των ισχυρισμών του, προσκόμισε ενώπιόν της μεταξύ άλλων τα κάτωθι: 1) το από 23.2.2023 πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας εκδοθέν από τη Δ.Ο.Υ. Βερολίνου ……….., στο οποίο αναγράφεται ότι ο αιτών είναι κάτοικος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, σύμφωνα με τον περί φορολογίας του εισοδήματος νόμο μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Ελλάδας, 2) την από 1.12.2021 σύμβαση εργασίας που υπογράφηκε μεταξύ του αιτούντος και της εταιρείας «…………..» (……….., Βερολίνο), στην οποία αναγράφεται μεταξύ άλλων, ότι η σύμβαση εργασίας είναι αορίστου χρόνου και ο αιτών θα απασχοληθεί στη θέση του Ανώτερου Περιφερειακού Διευθυντή, στο Βερολίνο της Γερμανίας και οφείλει να εργάζεται 40 ώρες εβδομαδιαίως, 3) την με ημερομηνία έκδοσης 23.12.2021 κάρτα κοινωνικής ασφάλισης στη Γερμανία, 4) δύο μισθωτήρια συμβόλαια στη Γερμανία για το χρονικό διάστημα από τις 24.11.2021 έως τις 23.2.2022 και από τις 15.1.2022 και εφεξής, 5) τις από 30.11.2021 και 01.02.2022 βεβαιώσεις εγγραφής κατοικίας στη Γερμανία για την αρχική και την μεταγενέστερη κατοικία του με ημερομηνίες εγκατάστασης στις 24.11.2021 και 17.01.2022 αντίστοιχα, 6) αντίγραφο πιστοποίησης ύπαρξης ενεργού λογαριασμού του αιτούντος στην γερμανική Τράπεζα ………, στο οποίο αναφέρεται ότι ο αιτών είναι κάτοχος τρεχούμενου λογαριασμού με ΙΒΑΝ ……………….. και ότι ο τραπεζικός λογαριασμός του άνοιξε στις 26.11.2021, 7) την από 14.3.2023 βεβαίωση ασφάλισης στη Γερμανία, από την οποία προκύπτει ότι ο αιτών είναι ασφαλισμένος από την 1η.12.2021, 8) την από 3.12.2021 βεβαίωση της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Φορολογικής Υπηρεσίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, περί χορήγησης στον αιτούντα προσωπικού αριθμού μητρώου σύμφωνα με τον γερμανικό φορολογικό κώδικα και 9) λογαριασμούς για την χρήση του σταθερού δικτύου Telekom από τις 23.03.2022 έως τις 24.1.2023. Ακολούθως, το ως άνω αίτημά του απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση, με την αιτιολογία ότι αφενός το προσκομισθέν πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας ήταν ελλιπές καθώς δεν αναγράφεται σε αυτό, το χρονικό διάστημα παραμονής του αιτούντος στην αλλοδαπή και αφετέρου λόγω της ιδιότητάς του αιτούντος ως διαχειριστή της ως εταιρείας με την επωνυμία «………………..» και της οικογενειακής του κατάστασης, καθώς ήταν έγγαμος και η σύζυγός του παρέμενε φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, από τα οποία προκύπτει ότι το κέντρο των βιοτικών του σχέσεων βρίσκεται στην Ελλάδα.
7. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ακύρωσης, όπως αναπτύσσεται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημα [το οποίο κατατέθηκε εντός προθεσμίας που παρασχέθηκε από την Πρόεδρο του Δικαστηρίου (βλ. τα οικεία πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης)], ο αιτών επιδιώκει την ακύρωση της προσβαλλόμενης αρνητικής απάντησης της φορολογικής αρχής περί μεταφοράς της φορολογικής του κατοικίας στη Γερμανία για το φορολογικό έτος 2022, προβάλλοντας ότι είναι αναιτιολόγητη άλλως πλημμελώς αιτιολογημένη και ότι εκδόθηκε κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 3 και 4 του ν. 4172/2013, όπως έχουν ερμηνευθεί από την απόφαση ΠΟΛ 1201/2017 του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι, ναι μεν είχε οριστεί ως διαχειριστής της εταιρείας με την επωνυμία «…………….» από τις 23.1.2017, οπότε και ιδρύθηκε η εταιρεία αυτή, πλην όμως, ήδη από το Νοέμβριο του 2021, έχοντας μετοικήσει στη Γερμανία, ασκούσε διοίκηση της εν λόγω εταιρείας εξ αποστάσεως. Άλλωστε, όπως προκύπτει από τον καταστατικό σκοπό της εταιρείας, ο οποίος αφορά μεταξύ άλλων την παροχή επενδυτικών, υπηρεσιών, υπηρεσιών διοίκησης, συμβουλευτικών και τουριστικών υπηρεσιών, η εν γένει δραστηριότητά της εταιρείας δεν απαιτεί τη φυσική παρουσία του ως διαχειριστή. Επιπλέον, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, η ιδιότητα του διευθύνοντος συμβούλου ημεδαπών εταιρειών, δεν συνιστά από φορολογική άποψη, άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, και δεν αρκεί για τη θεμελίωση της φορολογικής κατοικίας στην Ελλάδα, όταν το πρόσωπο αποδεικνύει ότι έχει οργανώσει την ζωή του κατά τρόπο μόνιμο και διαρκή στην αλλοδαπή. Εν συνεχεία, ισχυρίζεται ότι το Νοέμβριο του έτους 2021 μετοίκησε από την Ελλάδα στη Γερμανία και μετέφερε στη χώρα αυτή το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων και περαιτέρω την 1η.11.2021 υπέγραψε σύμβαση εργασίας με την εταιρεία «……………» για την θέση ου Ανώτερου Περιφερειακού Διευθυντή με έναρξη απασχόλησης την 1η.12.2021 και τόπο απασχόλησης το Βερολίνο και στις 18.11.2021 υπέγραψε σύμβαση μίσθωσης ακινήτου στο Βερολίνο, επί της οδού ……………., στο οποίο διέμεινε έως τις 14.01.2022, καθώς στη συνέχεια μετακόμισε σε ακίνητο επί της οδού …………… υπογράφοντας νέα σύμβαση μίσθωσης. Εν συνεχεία, προβάλλει ότι όλο το ως άνω χρονικό διάστημα και μέχρι τον Αύγουστο του έτους 2023 που κατοικούσε στο Βερολίνο, διέθετε κοινωνική ασφάλιση, τραπεζικούς λογαριασμούς και πιστωτικές κάρτες. Περαιτέρω, ως προς το πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας που προσκόμισε, υποστηρίζει ότι εκδόθηκε στις 23.02.2023, κατόπιν ολοκλήρωσης του ελέγχου του φορολογικού έτους 2022, κατά το οποίο υπήρξε φορολογικός κάτοικος Γερμανίας, ενώ η απόφαση Α1052/2023 με θέμα «Καθορισμός του τύπου και του περιεχομένου του Πιστοποιητικού Φορολογικής Κατοικίας και της διαδικασίας για την ψηφιακή έκδοσή του μέσω της εφαρμογής έκδοσης Πιστοποιητικού Φορολογικής Κατοικίας και ρύθμιση λοιπών ζητημάτων», την οποία επικαλείται η Φορολογική Διοίκηση στην προσβαλλόμενη απόφαση, δεν τυγχάνει εφαρμογής στην υπό κρίση υπόθεση καθώς αφορά τα πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας που εκδίδονται από τις ελληνικές και όχι από τις αλλοδαπές φορολογικές αρχές. Τέλος, ισχυρίζεται ότι το γεγονός ότι η σύζυγός του παρέμεινε φορολογικός κάτοικος Ελλάδας για το επίμαχο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να αποτελέσει έρεισμα στην προσβαλλόμενη απόφαση και ουδεμία επιρροή ασκεί στη δυνατότητά μεταφοράς του στη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού. Από την άλλη πλευρά, το καθ΄ ου, με την με την κατατεθείσα υπ’ αριθμ. ……….. έκθεση απόψεών του υπεραμύνεται της νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, επαναλαμβάνοντας το περιεχόμενο αυτής και ζητεί την απόρριψη της υπό κρίση αίτησης ακύρωσης ως αβάσιμης.
8. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγινα δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ότι από τα στοιχεία που προσκόμισε ο αιτών ενώπιον της Φορολογικής Αρχής, αποδεικνύεται ότι κατά το επίμαχο φορολογικό έτος 2022, για χρονικό διάστημα που υπερέβαινε τις 183 ημέρες, ο αιτών διέμενε και εργαζόταν εκτός Ελλάδος, συγκεκριμένα δε στο Βερολίνο της Γερμανίας. Ειδικότερα, από τα ως άνω στοιχεία, προκύπτει ότι ο αιτών από την 01η.12.2021 απασχολείτο ως Ανώτερος Περιφερειακός Διευθυντής στην εδρεύουσα στο Βερολίνο εταιρεία με την επωνυμία «……………..», με την οποία είχε συνάψει σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, διατηρούσε λογαριασμό στην τράπεζα «…………» και διέμενε σε μισθωμένο διαμέρισμα στο Βερολίνο αρχικά από τις 24.11.2021 έως τις 23.02.2022 επί της οδούς …………… και αργότερα από τις 15.01.2022 επί της οδού …………... Περαιτέρω, ήταν κάτοχος προσωπικού αριθμού μητρώου σύμφωνα με τον γερμανικό φορολογικό κώδικα, έφερε αριθμό συνταξιοδοτικής ασφάλισης και ήταν κάτοχος κάρτας κοινωνικής ασφάλισης. Τέλος, στο από 23.02.2023 πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας από τη Γερμανική Φορολογική Αρχή, βεβαιώνεται ότι ο αιτών είναι κάτοικος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, με συμπλήρωση του σχετικού πεδίου του ως άνω εγγράφου. Περαιτέρω, από τις τυχόν ελλείψεις του εγγράφου τούτου, δηλαδή τη μη συμπλήρωση από τη γερμανική Φορολογική Αρχή του δεύτερου πεδίου που αναφέρει ότι υπήρξε κάτοικος της Γερμανίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και απαιτεί συμπλήρωση του χρόνου έναρξης και λήξης του ως άνω διαστήματος, δεν δύναται να συναχθεί ότι ο αιτών δεν ήταν φορολογικός κάτοικος Γερμανίας, όπως αβασίμως επικαλείται η Φορολογική Αρχή στην προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ περαιτέρω η Α1052/2023 απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, ουδόλως έχει πεδίο εφαρμογής στην υπό κρίση περίπτωση καθώς αφορά τα πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας που εκδίδονται από τις Ελληνικές και όχι από τις αλλοδαπές φορολογικές αρχές. Επομένως, από το σύνολο των προσκομισθέντων από τον αιτούντα στοιχείων συνάγεται η πρόθεσή του να οργανώσει τη ζωή του στη Γερμανία, έχοντας, κατά το φορολογικό έτος 2022 καταστήσει τη Γερμανία το κέντρο των εν γένει βιοτικών σχέσεων και ζωτικών συμφερόντων του. Τούτο δεν αναιρείται από το ότι ο αιτών είναι διευθύνων σύμβουλος στην ημεδαπή εταιρεία, ενόψει του ότι το γεγονός αυτό δημιουργεί μεν δεσμούς με την Ελλάδα, οι οποίοι, όμως, δεν συναρτώνται αναγκαίως με φυσική παρουσία του αιτούντος στην Ελλάδα (ΣτΕ 1242/2021, 321/2020), ενώ, άλλωστε, δεν καταδεικνύει παρουσία του στη χώρα μεγαλύτερη του ημίσεος ενός πλήρους ημερολογιακού έτους (πρβλ. ΣτΕ 2723, 2592, 1242/2021, 418, 403, 321/2020). Τέλος, η κρίση της φορολογικής αρχής ότι η σύζυγος του αιτούντος εξακολουθεί να κατοικεί στην Ελλάδα, δεν παρέχει, λόγω και της οικονομικής αυτοτέλειας των συζύγων, επαρκές έρεισμα για την απόρριψη του αιτήματός του, όπως υποστηρίζει η φορολογική αρχή. Και τούτο, διότι, μόνη η παραμονή των μελών της εν στενή εννοίας οικογένειάς του στην Ελλάδα δεν παρέχει, λόγω και της οικονομικής αυτοτέλειας των συζύγων, επαρκές έρεισμα για την απόρριψη του αιτήματός του, δεδομένου, άλλωστε, ότι, υπό την αντίθετη εκδοχή, θα προσδιδόταν στους προσωπικούς δεσμούς του αιτούντος πρωταρχική σημασία για τον προσδιορισμό του κέντρου των ζωτικών του συμφερόντων, χωρίς παράλληλη συνεκτίμηση των λοιπών συγκροτούντων την έννοια αυτή στοιχείων (οικονομικοί και κοινωνικοί δεσμοί), αφετέρου δε το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων θα αναγόταν σε αυτοτελές κριτήριο για τον καθορισμό της φορολογικής κατοικίας, κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ. 1 του Κ.Φ.Ε. (πρβλ. ΣτΕ 2105/2018 και 1445/2016). Κατόπιν αυτών, μη νομίμως η Διοίκηση απέρριψε το αίτημα του αιτούντος περί μεταβολής της φορολογικής του κατοικίας, από το ένδικο φορολογικό έτος 2022, κατ' αποδοχή του προβαλλόμενου λόγου ακύρωσης και επομένως, η προσβαλλόμενη απάντηση της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. είναι ακυρωτέα.
9. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση ακύρωσης πρέπει να γίνει δεκτή, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απορριπτική του ένδικου αιτήματος απόφαση της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. ……………. περί μεταβολής της φορολογικής κατοικίας του αιτούντος για το έτος 2022. Περαιτέρω δε η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη Δ.Ο.Υ. …………, προκειμένου η Προϊσταμένη της, ασκώντας κατά νόμιμο τρόπο την εξουσία της, να ικανοποιήσει το αίτημα περί μεταβολής της φορολογικής κατοικίας του αιτούντος (πρβλ. ΣτΕ 2355/2022, 2592/2021, 1628/2020, 274/2020, 1212/2019), να αναγνωρίσει δηλαδή κατ’ αποδοχήν του σχετικού αιτήματος του, ότι ο αιτών είναι, το φορολογικό έτος 2022 φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, και να προβεί στις αναγκαίες καταχωρίσεις στο υποσύστημα Μητρώου του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Φορολογίας (Taxisnet). Τέλος, πρέπει να αποδοθεί στον αιτούντα το καταβληθέν παράβολο, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 4 εδ. α' π.δ. 18/1989, ενώ πρέπει να απαλλαγεί, εκτιμωμένων των περιστάσεων, το καθ’ ού από τα δικαστικά έξοδα του αιτούντος, σύμφωνα με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 275 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α’ 97), το οποίο εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση κατά τις διατάξεις των άρθρων 362 παρ. 4 του ν. 4700/2020 και 4 παρ. 1 του ν. 702/1977 (Α’ 268), όπως η περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 4 προστέθηκε με το άρθρο 50 του ν. 3659/2008 (Α’ 77).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την αίτηση ακύρωσης.
Ακυρώνει την υπ’ αριθ. …………….. αρνητική απάντηση της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. ……………, με την οποία απορρίφθηκε το υπ’ αριθ. ……………. αίτημα του αιτούντος περί μεταφοράς της φορολογικής του κατοικίας από την Ελλάδα στη Γερμανία, για το φορολογικό έτος 2022.
Αναπέμπει την υπόθεση στη Δ.Ο.Υ. …………, κατά τα εκτιθέμενα στο σκεπτικό, προκειμένου η Προϊσταμένη αυτής να αποδεχθεί το αίτημα περί μεταβολής της φορολογικής κατοικίας του αιτούντος για το φορολογικό έτος 2022 και να προβεί στις αναγκαίες καταχωρίσεις στο υποσύστημα Μητρώου του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Φορολογίας (Taxisnet).
Διατάσσει την απόδοση στον αιτούντα του καταβληθέντος παραβόλου ποσού εκατόν πενήντα (150) ευρώ.
Απαλλάσσει το καθ’ου Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα του αιτούντος.
Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Αθήνα στις ………… 2024.