Σε συνεργασία με τον Ηλία Χατζηγεωργίου - Φοροτεχνικό, Αντιπρόεδρο Επιτροπής Λογιστών Ε.Ε.Α.
Ο Σεπτέμβριος, χωρίς να το πάρει σχεδόν κανείς είδηση, έχει φτάσει ήδη στα μέσα του, ενώ παράλληλα από προχθές οι μαθητές της χώρας μπήκαν στην σειρά της σεζόν με τον καθιερωμένο αγιασμό και την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Αρχικά, να ευχηθούμε καλή σχολική χρονιά λοιπόν σε όλους τους μικρούς μας φίλους. Όπως και να έχει, η έναρξη της σχολικής χρονιάς σηματοδοτεί για πολλούς την έκφραση «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του», αφού και οι τελευταίοι εναπομείναντες γυρίζουν στη βάση τους. Βέβαια, όσο τα κοντομάνικα παραμένουν στη θέση τους, εμείς εξακολουθούμε να μην λέμε καλό φθινόπωρο! Το καλοκαίρι ακόμα κρατά, είχαμε επιχειρηματολογήσει σχετικά και στο άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας.
Εκτός, όμως, από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, την προηγούμενη εβδομάδα η επιχειρηματική κοινότητα της χώρας απασχολήθηκε με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στην Δ.Ε.Θ., καθώς και με την περαιτέρω εξειδίκευση των μέτρων από τους αρμόδιους υπουργούς. Λίγο πολύ τα εν λόγω μέτρα έχουν γίνει γνωστά, αλλά θεωρούμε ότι αξίζει να κάνουμε κάποια σχόλια σε αυτά που ειπώθηκαν.
Ξεκινάμε από το θετικό, το οποίο εν μέρει το είχαμε προβλέψει και στο προηγούμενο άρθρο μας. Τέλος επιτηδεύματος, τέλος… Όχι, όμως, για όλους, αλλά μόνο για όλες τις ατομικές επιχειρήσεις που επιβαρύνονταν με αυτό, αφού ο πρωθυπουργός εξήγγειλε ότι καταργείται το 2025 το τέλος επιτηδεύματος για κάθε αυτοαπασχολούμενο ή ατομική επιχείρηση. Τα νομικά πρόσωπα θα εξακολουθήσουν να το πληρώνουν κανονικά. Μάλιστα, το δελτίο τύπου λίγο μας μπέρδεψε με τα υποκαταστήματα, αφού αναφέρει ότι: «σημειώνεται ότι το τέλος επιτηδεύματος παραμένει για τα νομικά πρόσωπα και για τα υποκαταστήματα». Θεωρούμε, όμως, ότι είναι αδύνατο να επιβάλλεται τέλος επιτηδεύματος για ένα υποκατάστημα ατομικής επιχείρησης και όχι για το κεντρικό, άρα μάλλον θα εννοεί τα υποκαταστήματα νομικών προσώπων. Σε κάθε περίπτωση, ο νόμος θα μας το ξεκαθαρίσει.
Από την άλλη, σε σχέση με το ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος (τεκμαρτός προσδιορισμός κερδών) ατομικών επιχειρήσεων, είχαμε δύο αλλαγές. Η πρώτη έχει να κάνει με τα χωριά που δικαιούνται τη μείωση κατά 50% του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος. Οι 500 κάτοικοι έγιναν 1.500 και έτσι θα διορθωθούν κάποιες τεχνικές αδικίες της απογραφής πληθυσμού που εντοπίστηκαν στη φετινή εφαρμογή του μέτρου. Προφανώς, το εν λόγω μέτρο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά κάπως διορθώνει μία αδικία αυτού.
Κάπως έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί και η δεύτερη αλλαγή που αφορά το ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος των ατομικών επιχειρήσεων. Η σύγκριση με τον υψηλότερα αμειβόμενο εργαζόμενο της επιχείρησης φεύγει από το πρώτο στάδιο υπολογισμού και πηγαίνει στο τέλος. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Πρακτικά σημαίνει πάλι μία διόρθωση της αδικίας στον τρόπο υπολογισμού. Για να γίνει κατανοητό τι εννοούμε θα θυμίσουμε τις φάσεις υπολογισμού και θα βάλουμε ένα παράδειγμα.
Τι ισχύει σήμερα
- 1η φάση: Κατώτατος μισθός *14 με προσαύξηση τριετιών ή ετήσιος μικτός μισθός υψηλότερα αμειβόμενου εργαζόμενου, με ανώτατο όριο τις 30.000 ευρώ.
- 2η φάση: Προσθήκη στην 1η φάση του 10% του ετήσιου κόστους μισθοδοσίας, με μέγιστο ποσό προσθήκης τις 15.000 ευρώ.
- 3η φάση: Σύγκριση με Μ.Ο. ετήσιου τζίρου του κλάδου βάσει Κ.Α.Δ.. Αν ο ετήσιος τζίρος του Κ.Α.Δ. με υψηλότερα έσοδα της επιχείρησης ξεπερνά τον Μ.Ο. του τζίρου του Κ.Α.Δ., όπως αυτά προέκυψαν από την περασμένη φορολογική χρήση, το πλεονάζον ποσό πολλαπλασιάζεται με 5%.
Μετά την εφαρμογή των τριών φάσεων βγαίνει το νούμερο του ελάχιστου εισοδήματος της ατομικής επιχείρησης. Το μέγιστο ποσό μπορεί να είναι οι 50.000 ευρώ. Μετά σε αυτό υπολογίζονταν οι όποιες εκπτώσεις-μειώσεις μπορεί να υπάρχουν.
Τι αλλάζει με το νέο δεδομένο
Δεν χρειάζεται να ξαναγράψουμε τις φάσεις από την αρχή, αλλά αυτό που αλλάζει είναι ότι στην 1η φάση παραμένει μόνο ο κατώτατος μισθός και η αύξηση τριετιών και αφαιρείται το 2ο σκέλος (ετήσιος μισθός υψηλότερα αμειβόμενου). Ο κατώτατος μισθός πάει στο τέλος και έτσι επιβαρύνεται λιγότερο αυτός που έχει εργαζόμενο που ξεπερνάει τον κατώτατο μισθό. Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό, θα πάρουμε ως παράδειγμα μία επιχείρηση η οποία έχει έναν εργαζόμενο που πιάνει το μέγιστο μισθό της 1ης φάσης και δεν έχει άλλον εργαζόμενο, ούτε περνά το κριτήριο τζίρου. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα το εισόδημα θα ήταν 30.000 + 3.000 + 0 = 33.000 ευρώ, ενώ με τα νέα δεδομένα θα περιοριστεί στις 30.000 ευρώ, αφού η σύγκριση γίνεται στο τέλος. Η διαφορά μεγαλώνει αν στον υπολογισμό μπουν και άλλα δεδομένα, αν για παράδειγμα η επιχείρηση έχει και άλλον εργαζόμενο, αλλά δεν χρειάζεται να σταθούμε άλλο σε αυτό, αφού όπως προαναφέραμε απλά διορθώνεται μία αδικία, όμως η φύση και η ουσία του τρόπου υπολογισμού παραμένουν ως έχουν. Άποψη για αυτό το μέτρο γενικότερα έχουμε εκφράσει εδώ και πολύ καιρό και παραμένει η ίδια.
Σε σχέση με τις ασφαλιστικές εισφορές, ένα από τα δεδομένα που τράβηξαν τα βλέμματα ήταν η μείωση κατά 1% των ασφαλιστικών εισφορών από 1/1/2025. Η εν λόγω μείωση θα μοιραστεί μεταξύ του εργοδότη και του εργαζόμενου, για την ακρίβεια θα αφαιρεθεί 0,5% από τις εισφορές εργαζομένων και 0,5% από τις εργοδοτικές εισφορές κλάδου υγείας. Θετικό μέτρο, αλλά βέβαια αν υπολογίσει κανείς στην πράξη πόσο είναι το νούμερο αυτό, θα καταλάβει ότι για τους εμπλεκόμενους είναι άλλη μία σταγόνα στον ωκεανό, η οποία το πιθανότερο θα χαθεί κάπου στην «θάλασσα της ακρίβειας». Από την άλλη, με την επικείμενη αύξηση του κατώτατου μισθού από 1/4/2025 και σταδιακή αύξηση του μέχρι τα 950 ευρώ, που θα φτάσει τον Απρίλιο του 2027, αυξάνεται ακόμα περισσότερο το εργοδοτικό κόστος για τις επιχειρήσεις που αμείβουν με το κατώτατο μισθό, ενώ παράλληλα αυξάνεται και το τεκμαρτό εισόδημα για τις ατομικές επιχειρήσεις. Προφανώς και δεν είμαστε κατά των αυξήσεων, όμως όπως είχαμε αναφέρει και παλαιότερα το μεγάλο στοίχημα είναι να επιστρέψουν στην αγορά. Αν χαθούν κάπου ανάμεσα στην ακρίβεια και στους φόρους, τότε θα υπάρχει έντονο πρόβλημα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Όσον αφορά τα τεχνικά δικά μας θέματα, όπως άλλωστε είχαμε προβλέψει, προφανώς και δεν αναφέρθηκε τίποτα από τον πρωθυπουργό. Αντιθέτως, διαβάζοντας τα σωστά κατά τα άλλα μέτρα θέσπισης κινήτρων ενοικίασης κενών διαμερισμάτων, όπου θα προβλέπεται μηδενικός φόρος ενοικίου για τρία χρόνια, αρχίσαμε λίγο να σκεφτόμαστε περίεργα. Το κενό διαμέρισμα θα αποδεικνύεται από τα Ε2 της τριετίας, εμείς, όμως, γιατί αρχίζαμε να σκεφτόμαστε περίεργα με τεχνικούς όρους; Γιατί άραγε; Κάτι θα ξέρουμε… Δεν πάμε, όμως, παρακάτω για να μην προτρέχουμε, αλλά πιστεύουμε ότι καταλαβαίνετε που πάει το μυαλό μας! Το ίδιο κίνητρο θα ισχύει και για τη μετατροπή της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε αστική, όπου εκεί, όμως, μέσα σε όλα ανακοινώθηκε η απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης για έναν χρόνο μέσω νέας μίσθωσης στα 3 κεντρικά διαμερίσματα της Αθήνας. Για αυτό να δείτε πόσο αναμονή υπάρχει σχετικά «με το τι εννοεί ο ποιητής».
Κλείνοντας, θα αναφερθούμε επιγραμματικά σε κάτι που δεν έχει σχέση με την Δ.Ε.Θ., αλλά έχει σχέση με την Α.Α.Δ.Ε., την οποία επίσης συναντήσαμε στο περίπτερο της στην Δ.Ε.Θ.. Πολλές επιχειρήσεις λαμβάνουν ενημέρωση σε σχέση με την υποχρέωση διασύνδεσης του ERP τους με το POS τους, την οποία θα πρέπει να την πράξουν έως τις 30/9/2024. Για να βοηθήσουμε λίγο τον πανικό, αξίζει να θυμίσουμε ότι η διασύνδεση δεν αφορά την b2b συναλλαγή, αλλά όπου υπάρχει b2c, άρα αν η επιχείρηση δεν έχει πωλήσεις σε ιδιώτες, πωλήσεις λιανικής δηλαδή, το εν λόγω δεν την αφορά. Επίσης, αν η επιχείρηση έχει συναλλαγές b2c, αλλά ασκεί δραστηριότητα, που σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία δεν έχει υποχρέωση χρήσης Φορολογικού Ηλεκτρονικού Μηχανισμού, το θέμα της διασύνδεσης πάλι δεν την αφορά. Περισσότερες λεπτομέρειες επί του θέματος αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε στο παλαιότερο άρθρο μας «Η φοροδιαφυγή δεν πατάσσεται με το κυνήγι του τύπου αλλά με το κυνήγι της ουσίας», καθώς και στην πολύ αναλυτική εγκύκλιο Ε.2044/2024.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!