Οι όροι εργασίας των οδηγών φορτηγών

Το πλαίσιο καταχώρησης κάθε αλλαγής ή τροποποίησης του ωραρίου, καθώς και της νόμιμης υπερωρίας των οδηγών

Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του άρθρου 78 του Ν.4808/19-6-2021:

«β. Ο εργοδότης που απασχολεί οδηγούς φορτηγών αυτοκινήτων και τουριστικών λεωφορείων, τα οποία είναι κατασκευασμένα ή διαμορφωμένα με μόνιμο τρόπο και κατάλληλα για τη μεταφορά άνω των εννέα ατόμων, που διέπονται από τους Κανονισμούς (Ε.Κ.) 561/2006 και (Ε.Κ.) 165/2014, καθώς και υπεραστικά και αστικά Κ.Τ.Ε.Λ., που απασχολούν οδηγούς λεωφορείων και έχουν κανονισμό εργασίας, υποχρεούνται να καταχωρούν κάθε αλλαγή ή τροποποίηση του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας των εργαζομένων, καθώς και τη νόμιμη κατά τη νομοθεσία υπερωριακή απασχόληση, στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ 15 ημέρες μετά το τέλος κάθε εβδομαδιαίας περιόδου εργασίας».

Η ισχύς της ανωτέρω διάταξης (του άρθρου 78), κατά τα οριζόμενα στην υπουργική απόφαση 90972/2021 (ΦΕΚ B΄ 5393/19-11-2021), άρχεται (ξεκινά) από 29 Νοεμβρίου 2021. Κατά συνέπεια, οι εργοδότες που απασχολούν οδηγούς φορτηγών μεικτού βάρους άνω των 3,5 τόνων και οδηγούς μεταφοράς επιβατών με οχήματα άνω των 9 θέσεων (λεωφορεία), από 29 Νοεμβρίου 2021, υποχρεούνται να καταχωρούν κάθε αλλαγή ή τροποποίηση του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας των εργαζομένων, καθώς και τη νόμιμη κατά τη νομοθεσία υπερωριακή απασχόληση στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» 15 ημέρες μετά το τέλος κάθε εβδομαδιαίας περιόδου εργασίας. Επίσης, παύει να υφίσταται από την 29η Νοεμβρίου 2021 η υποχρέωση καταχώρησης στο έντυπο Ε8 του Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ της υπερεργασίας που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι.

Διάλειμμα εργασίας οδηγών

2.1. Ως διάλειμμα νοείται η περίοδος, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός αναπαύεται και δεν επιτρέπεται να οδηγεί ή να εκτελεί κάποια άλλη εργασία. Σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κανονισμού (Ε.Κ.) με αριθ. 561/2006:

«Μετά από περίοδο οδήγησης τεσσερισήμισι ωρών, ο οδηγός κάνει διάλειμμα 45 τουλάχιστον λεπτών χωρίς διακοπή, εκτός εάν λάβει περίοδο ανάπαυσης. Το διάλειμμα αυτό μπορεί να αντικαθίσταται από διάλειμμα τουλάχιστον 15 λεπτών, που ακολουθείται από διάλειμμα τουλάχιστον 30 λεπτών, τα οποία κατανέμονται μέσα στην περίοδο οδήγησης κατά τρόπον ώστε να γίνονται σεβαστές οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου».

O χρόνος του διαλείμματος παρατείνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, εκτός εάν προβλέπεται κάτι διαφορετικό με σχετικό όρο στην ατομική σύμβαση εργασίας ή με επιχειρησιακή συνήθεια.

Με βάση τα ανωτέρω εκτεθέντα, μπορεί να καταρτισθεί ένα ημερήσιο πρόγραμμα ωρών εργασίας επί πενθήμερης εργασίας, όπου το διάλειμμα θα παρατείνει τον ημερήσιο χρόνο είναι ως εξής:

(Σχετικά με τις ώρες οδήγησης και ανάπαυσης οδηγών βλέπε Έγγραφο Υπουργείου Εργασίας 11410/283/29-3-2016 και Έγγραφο Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Φ450/10735/1241/23-3-2012).

2.2. Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Κανονισμού (Ε.Κ.) με αριθ. 561/2006:

«Μετά από περίοδο οδήγησης τεσσερισήμισι ωρών, ο οδηγός κάνει διάλειμμα 45 τουλάχιστον λεπτών χωρίς διακοπή, εκτός εάν λάβει περίοδο ανάπαυσης. Το διάλειμμα αυτό μπορεί να αντικαθίσταται από διάλειμμα τουλάχιστον 15 λεπτών, που ακολουθείται από διάλειμμα τουλάχιστον 30 λεπτών, τα οποία κατανέμονται μέσα στην περίοδο οδήγησης κατά τρόπον ώστε να γίνονται σεβαστές οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου».

O χρόνος του διαλείμματος των οδηγών, όσον αφορά το εάν αν παρατείνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας ή αν θεωρείται κανονικά ως χρόνος εργασίας, επισημαίνεται ότι είναι προϊόν συμφωνίας, που πρέπει να καθορίζεται με σχετικό όρο στην ατομική σύμβαση εργασίας. Αν δεν προβλέπεται κάτι διαφορετικό από Σ.Σ.Ε., κανονισμό εργασίας ή ατομική σύμβαση εργασίας, ο χρόνος του διαλείμματος παρατείνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας.

2.3. Το διάλειμμα των 45 λεπτών μπορεί να αντικαθίσταται από διάλειμμα 15 λεπτών, που ακολουθείται από διάλειμμα 30 λεπτών. Αυτά τα διαλείμματα πρέπει να είναι κατανεμημένα με αυτή τη σειρά εντός της περιόδου των 4,5 ωρών, όπως αναλυτικά παρατίθεται στον κάτωθι πίνακα.

2.4. Ο ημερήσιος χρόνος οδήγησης μεταξύ του τέλους μιας ημερήσιας ανάπαυσης και της αρχής της επόμενης ημερήσιας ή εβδομαδιαίας ανάπαυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 9 ώρες. Η Εκτελεστική Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με αρ. C (2011) 3759 της 7/6/2011 προβλέπει τον τρόπο υπολογισμού του ημερήσιου χρόνου οδήγησης, σε περίπτωση που ο οδηγός δεν έχει κάνει χρήση των περιόδων ανάπαυσης που προβλέπει ο Κανονισμός 561/2006.

Στις περιπτώσεις αυτές, απασχόλησης επί 9ωρο, το διάλειμμα μπορεί να χορηγηθεί ως εξής:

Διευκρινίζεται ότι, με τη θεσμοθέτηση του ψηφιακού ωραρίου δεν αναγράφεται πλέον ο ακριβής χρόνος έναρξης και λήξης του ωραρίου. Ο χρόνος του διαλείμματος είναι δυνατόν να διακριβωθεί, όσον αφορά τους οδηγούς, από τα στοιχεία του ταχογράφου.

2.5. Ο χρόνος οδήγησης μπορεί να παρατείνεται σε 10 ώρες, δύο φορές την εβδομάδα.

Στις περιπτώσεις αυτές το διάλειμμα μπορεί να χορηγηθεί ως εξής:

Βιβλίο Δρομολογίων

Οι ιδιοκτήτες των φορτηγών αυτοκινήτων, τα οποία διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες (Α,Β,Γ) ή οι εκπρόσωποι τους έχουν υποχρέωση να εφοδιάζουν τους οδηγούς με βιβλίο δρομολογίων, ο τύπος του οποίου, καθώς και οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την τήρηση του καθορίζονται στην με αρ. πρωτ. 1173/1980 απόφαση του Υπουργού Εργασίας.

Το βιβλίο δρομολογίων ισχύει για τους εργαζόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας και αποτυπώνει τα χρονικά όρια εργασίας του οδηγού, συμπεριλαμβανόμενης της ώρας εκκίνησης και άφιξης του δρομολογίου. Το νομοθετικό πλαίσιο, όσον αφορά την τήρηση του βιβλίου αυτού, καθορίζεται από την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του Β.Δ. 28/4/2/1938, περί κανονισμού ωρών εργασίας του προσωπικού φορτηγών αυτοκινήτων, όπως διαμορφώθηκε με το άρθρο 2 του Π.Δ.882/10-9-1980 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Π.Δ. 93/28-6-1986. Στην παρ. 8 του άρθρου 21 του Ν.3144/2003 ορίζεται ότι, η υποχρέωση τήρησης του βιβλίου δρομολογίων δεν εφαρμόζεται όταν τα φορτηγά αυτοκίνητα οδηγούνται:

α) από τους ιδιοκτήτες ή συνιδιοκτήτες τους, καθώς και από μέλη της οικογένειάς τους,

β) από τους εργαζόμενους με σχέση ή σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, που δεν έχουν προσληφθεί ούτε απασχολούνται στον εργοδότη με την ειδικότητα του οδηγού, αλλά με ειδικότητα άλλη, η άσκηση του έργου της οποίας υποβοηθείται από την οδήγηση φορτηγού αυτοκινήτου.

Κατά συνέπεια, οι εργαζόμενοι που έχουν προσληφθεί και απασχολούνται στον εργοδότη με την ειδικότητα του οδηγού και οι οποίοι χρησιμοποιούν Φ.Ι.Χ. της εταιρίας πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με βιβλίο δρομολογίων. Το βιβλίο δρομολογίων πρέπει να έχει τόσες σελίδες, ώστε ο αριθμός τους να επαρκεί για απασχόληση τουλάχιστον τριών (3) μηνών.

Στο βιβλίο δρομολογίων κάθε σελίδα πρέπει να αντιστοιχεί και σε μια ημέρα οδήγησης. Υπόχρεος για τον εφοδιασμό του οχήματος με το βιβλίο αυτό είναι ο εργοδότης, ενώ υπόχρεος για την συμπλήρωση του είναι ο εργαζόμενος-οδηγός.

Με την ολοκλήρωση της ημέρας κόβεται η σελίδα από τον οδηγό και παραδίδεται στον εργοδότη, αφού προηγουμένως έχουν υπογράψει και οι δύο. Το στέλεχος του βιβλίου αυτού παραμένει πάντα στο όχημα, προς επίδειξη σε τυχόν έλεγχο από τα αρμόδια όργανα της Επιθεώρησης Εργασίας, κ.λπ..

Επισημαίνεται ότι, από 12/11/2012, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της Υποπαραγράφου ΙΑ.13 του Ν.4093/2012, καταργήθηκε η θεώρηση του βιβλίου δρομολογίων από την οικεία Κοινωνική Επιθεώρηση Εργασίας.

Διευκρινίζεται ότι, ο μη εφοδιασμός, θεώρηση και φύλαξη βιβλίου δρομολογίων οδηγών φορτηγών αυτοκινήτων συνιστά, όσον αφορά την κατηγοριοποίηση, σημαντική παράβαση, κατά τα οριζόμενα στην απόφαση του Υπουργείου Εργασίας με αρ. πρωτ. 2063/Δ1632/3-2-2011. Επίσης, με την ίδια απόφαση η μη χορήγηση αντιγράφων στον οδηγό του ημερησίου βιβλίου δρομολογίων θεωρείται σημαντική παράβαση.

Ταχογράφος

Εκτός από την υποχρεωτική τήρηση του βιβλίου δρομολογίων με τους όρους και τις προϋποθέσεις που παρατίθενται στην ανωτέρω παράγραφο, τα φορτηγά αυτοκίνητα άνω των 3,5 τόνων έχουν υποχρέωση τήρησης και συσκευής ελέγχου (ταχογράφο). Η εν λόγω υποχρέωση προκύπτει από τον Κανονισμό 3821/85 (Ε.Ο.Κ.), όπως τροποποιήθηκε με τους κανονισμούς 2135/1998 και 561/2006 και τέλος με τον Κανονισμό (Ε.Ε.) με αριθ. 165/2014.

Ως «ταχογράφος» ή «συσκευή ελέγχου» νοείται ο εξοπλισμός που προορίζεται για εγκατάσταση σε οχήματα οδικών μεταφορών για αυτόματη ή ημιαυτόματη απεικόνιση, καταγραφή, εκτύπωση, αποθήκευση και έκδοση στοιχείων που αφορούν στην κίνηση, περιλαμβανομένης της ταχύτητας, αυτών των οχημάτων, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 4 του Κανονισμού 561/2006 και στοιχείων για ορισμένες περιόδους δραστηριότητας των οδηγών τους. Η συσκευή αυτή καταγράφει τα στοιχεία που προβλέπουν οι ρυθμίσεις του σχετικού Κανονισμού, μεταξύ των οποίων και τα χρονικά όρια του οδηγού και του συνοδηγού.

Οι ψηφιακοί ταχογράφοι καταγράφουν ακριβή και αξιόπιστα τα δεδομένα σχετικά με τον οδηγό, τη δραστηριότητα του οδηγού και το όχημα και καταγράφουν τα ακόλουθα δεδομένα:

α) τη διανυθείσα απόσταση και την ταχύτητα του οχήματος,

β) την καταμέτρηση του χρόνου,

γ) τα σημεία θέσης,

δ) τα στοιχεία ταυτότητας του οδηγού,

ε) τη δραστηριότητα του οδηγού,

στ) τα δεδομένα ελέγχου, βαθμονόμησης και επισκευής του ταχογράφου, μεταξύ των οποίων και τα στοιχεία του συνεργείου και

ζ) τα συμβάντα και αστοχίες (`Αρθρο 4, Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 165/2014).

Τόπος παροχής εργασίας

Ως έδρα εργασίας ή έδρα της επαγγελματικής κατοικίας του μισθωτού νοείται ο τόπος, στον οποίο αυτός κατά τρόπο μόνιμο και συνήθη παρέχει τις υπηρεσίες του κατά τους όρους της συμβάσεως (αρχικής ή μεταγενέστερης) ή ύστερα από μετάθεσή του σ΄ αυτόν. Η έδρα εργασίας του μισθωτού (επαγγελματική κατοικία) δεν είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με την έδρα της επιχείρησης, αλλά ως τόπος παροχής της εργασίας μπορούν να συμφωνηθούν διάφοροι τόποι ή όλη η επικράτεια. Έχει γίνει δεκτό από τα δικαστήρια ότι, ως έδρα της επαγγελματικής κατοικίας του μισθωτού μπορεί να συμφωνηθεί όχι μόνο ορισμένο τοπικό σημείο, αλλά και η περιοχή μιας πόλεως ή μιας ευρύτερης διοικητικής περιφέρειας ή ενός τμήματος αυτής ή και περισσοτέρων τέτοιων περιοχών, αν αυτό επιβάλλεται από το είδος και τη φύση της παρεχόμενης εργασίας (Έγγραφο Υπουργείου Εργασίας 2235/24-3-1999). Ειδικότερα, ως τόπος για μόνιμη παροχή της εργασίας για ένα οδηγό μπορεί να συμφωνηθεί και ορισμένη (μικρότερη ή μεγαλύτερη) περιφέρεια, αν αυτό επιβάλλεται από το είδος και τη φύση της παρεχόμενης εργασίας (Α.Π. 106/1990). Κατά συνέπεια, ο οδηγός που έχει προσληφθεί στην έδρα της επιχείρησης και λόγω της φύσης της εργασίας μετακινείται για παροχή εργασίας σε διαφορετικό τόπο (στην Ελληνική Επικράτεια, αλλά και στο εξωτερικό) πρέπει να γίνεται σχετική αναφορά στην ατομική σύμβαση εργασίας του συγκεκριμένου εργαζομένου.

Όροι αμοιβής

H Διαιτητική Απόφαση 37/2010, που καθόριζε τους όρους αμοιβής και εργασίας των οδηγών φορτηγών έχει καταγγελθεί από 15/3/2012, δεν έχει υπογραφεί νέα συλλογική ρύθμιση για τους οδηγούς, με αποτέλεσμα να έχει περιέλθει σε μετενέργεια και να μην είναι πλέον σε ισχύ.

Στην περίπτωση αυτή, που δεν είναι σε ισχύ μια συλλογική σύμβαση, οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων με καθεστώς εξαρτημένης εργασίας οδηγών καθορίζονται από ατομικές συμβάσεις εργασίας, που δεν επιτρέπεται να ορίζουν μηνιαίες τακτικές αποδοχές πλήρους απασχόλησης κατώτερες από τον νομοθετικώς καθορισμένο κατώτατο μισθό. Επισημαίνεται ότι, ο νόμιμος νομοθετημένος κατώτατος μισθός αφορά τους υπαλλήλους όλης της χώρας, των οποίων η αμοιβή δεν ρυθμίζεται από συλλογική σύμβαση εργασίας ( άρθρο 103 του Ν.4172/2013 ).

Χρονικά όρια απασχόλησης

Τα χρονικά όρια εργασίας των οδηγών φορτηγών αυτοκινήτων στην Ελλάδα καθορίζονται από τον Κανονισμό (Ε.Κ.) 561/2006, από το Π.Δ.167/2006 και από το Β.Δ.28.1/4-2-1938. Ειδικότερα, στο άρθρο 4 του Κανονισμού (Ε.Κ.) 561/2006 ορίζεται ότι:

• «κανονική περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης» είναι κάθε περίοδος ανάπαυσης, διάρκειας τουλάχιστον 45 ωρών και
• «μειωμένη περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης» είναι κάθε περίοδος ανάπαυσης χωρίς διακοπή, διάρκειας μικρότερης των 45 ωρών, η οποία μπορεί, με την επιφύλαξη των όρων της παρ. 6 του άρθρου 8, να συντομευθεί σε τουλάχιστον 24 συνεχόμενες ώρες.

Ως ανάπαυση θεωρείται κάθε περίοδος χωρίς διακοπή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του.

Ως λοιπές εργασίες νοούνται οι παρακάτω δραστηριότητες:

• φόρτωση και εκφόρτωση,
• συνδρομή των επιβατών κατά την επιβίβαση και αποβίβασή τους από οχήματα,
• καθαρισμό και τεχνική συντήρηση οχημάτων και
• έλεγχοι φόρτωσης - εκφόρτωσης, διοικητικές διατυπώσεις με την αστυνομία, τελωνεία, κ.λπ..

Επίσης, στο άρθρο 6 του Κανονισμού (Ε.Κ.) με αριθ. 561/2006 ορίζεται ότι:

• Ο ημερήσιος χρόνος οδήγησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 9 ώρες. Ωστόσο, ο ημερήσιος χρόνος οδήγησης μπορεί να παρατείνεται σε 10 ώρες κατ΄ ανώτατο όριο, όχι περισσότερες από δύο φορές στη διάρκεια της εβδομάδας, όπως αναλυτικά εμφανίζεται στο παράδειγμα που ακολουθεί:

• Ο εβδομαδιαίος χρόνος οδήγησης δεν υπερβαίνει τις 56 ώρες και δεν έχει ως αποτέλεσμα την υπέρβαση του μέγιστου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, όπως καθορίζεται στην οδηγία 2002/15/Ε.Κ..
• Η κανονική ημερήσια ανάπαυση μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους, η πρώτη τουλάχιστον 3 ωρών και η δεύτερη τουλάχιστον 9 ωρών, οπότε σε επίπεδο 24 ωρών μπορεί να διαμορφωθεί όπως στο παράδειγμα που ακολουθεί:

24 ώρες

Ο συνολικός χρόνος οδήγησης, ο οποίος σωρεύεται κατά τη διάρκεια δύο διαδοχικών εβδομάδων δεν υπερβαίνει τις 90 ώρες, όπως αναλυτικά εμφανίζεται στο κατωτέρω παράδειγμα:

Επιπρόσθετα, στο άρθρο 8 του Κανονισμού (Ε.Κ.) με αριθ. 561/2006 ορίζονται τα εξής: «Κατά τη διάρκεια δεκαπενθημέρου ο οδηγός πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον:

• δύο κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας ανάπαυσης, ή
• μία κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης και μία μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης διάρκειας τουλάχιστον 24 ωρών, ωστόσο η μείωση πρέπει να αντισταθμίζεται με ισοδύναμη ανάπαυση, που λαμβάνεται συνολικά

πριν από το τέλος της τρίτης εβδομάδας, που έπεται της εν λόγω εβδομάδας.

• Μια περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης πρέπει να αρχίζει το αργότερο μόλις συμπληρωθούν έξι συνεχόμενα εικοσιτετράωρα από το τέλος της προηγούμενης περιόδου εβδομαδιαίας ανάπαυσης. Ειδικότερα, μόλις συμπληρωθούν έξι συνεχόμενα εικοσιτετράωρα από το τέλος της προηγούμενης εβδομαδιαίας ανάπαυσης, ο οδηγός πρέπει να ξεκινήσει νέα περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης.
• Η κανονική περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης είναι διάρκειας τουλάχιστον 45 συνεχόμενων ωρών.

Σε διάρκεια δεκαπενθημέρου ο οδηγός μπορεί, αντί για δύο κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας ανάπαυσης, να λάβει μια κανονική και μια μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης διάρκειας τουλάχιστον 24 ωρών. Στην περίπτωση αυτή, η μείωση πρέπει να αντισταθμίζεται με ισοδύναμη ανάπαυση, που λαμβάνεται συνολικά πριν το τέλος της τρίτης εβδομάδας, όπως αναλυτικά εμφανίζεται στο κατωτέρω παράδειγμα:

Ειδικά για τις διεθνείς μεταφορές, ο ημερήσιος χρόνος οδήγησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 9 ώρες, ωστόσο μπορεί να παρατείνεται σε 10 ώρες κατ΄ ανώτατο όριο, όχι περισσότερες από 2 φορές στη διάρκεια μιας εβδομάδας. Όσον αφορά τη μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας, στο άρθρο 6 του Π.Δ. 88/1999 ορίζονται τα εξής: «Με την επιφύλαξη των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας ο χρόνος εβδομαδιαίας εργασίας των μισθωτών δεν μπορεί να υπερβαίνει ανά περίοδο το πολύ τεσσάρων (4) μηνών τις σαράντα οκτώ (48) ώρες κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Οι περίοδοι ετήσιας άδειας μετ΄ αποδοχών, και οι περίοδοι αδείας ασθενείας δεν συνεκτιμώνται ή είναι ουδέτερες, όσον αφορά τον υπολογισμό του μέσου όρου». Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 3 τουΠ.Δ. 88/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. ΙΑ14(2) του άρθρου 1ου του Ν.4093/12-11-2012, «για κάθε περίοδο είκοσι τεσσάρων (24) ωρών, η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη από έντεκα (11) συνεχείς ώρες. Η περίοδος των 24 ωρών αρχίζει την 00:01 και λήγει την 24:00 ώρα».

Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το ομότιτλο άρθρο του κ. Πέτρου Ραπανάκη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2024 του περιοδικού Epsilon7. Στο πλήρες άρθρο, μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά και στο πότε εφαρμόζονται οι Κανονισμοί (Ε.Κ.) με αριθ. 561/2006 και 165/2014, στις περιόδους απλής και γνήσιας ετοιμότητας προς εργασία, στις ημέρες εβδομαδιαίας εργασίας και στους μετακινούμενους εργαζόμενους (οδηγούς), οι οποίοι οδηγούν εκ περιτροπής.