26/06/20 | Αρχική > Αρθρογραφία > Φορολογικά και Επίκαιρα

Λογιστικός χειρισμός τακτικών επιθεωρήσεων ιδιόκτητων και μισθωμένων πλοίων στο λογιστικό πλαίσιο των ΕΛΠ

Αναδημοσίευση από το Ενημερωτικό Δελτίο Ιανουαριου - Φεβρουαρίου 2020 της ΣΟΛ Α.Ε.

www.solcrowe.gr

Λογιστικός χειρισμός τακτικών επιθεωρήσεων ιδιόκτητων και μισθωμένων πλοίων στο λογιστικό πλαίσιο των ΕΛΠ

ΕΡΩΤΗΜΑ

Ναυτιλιακή εταιρεία με την νομική μορφή της ΑΕ δραστηριοποιείται στην ακτοπλοΐα και διαθέτει τόσο ιδιόκτητα όσο και μισθωμένα με λειτουργικές μι­σθώσεις πλοία.

Περιοδικά (ημερολογιακά ή με βάσει τις ώρες πλεύ­σεων) υποχρεούται να πραγματοποιήσει, σημαντι­κής αξίας συντηρήσεις/επιθεωρήσεις, στα διάφορα μέρη των πλοίων.

Ο λογιστικός χειρισμός που ακολουθείται διαφορο­ποιείται ως εξής:

1. Για τα ιδιόκτητα πλοία οι δαπάνες αυτές κεφα­λαιοποιούνται και αποσβένονται κατά την διάρκεια που αφορούν.

2. Για τα μισθωμένα πλοία αντιμετωπίζονται ανά­λογα με τα προβλεπόμενα στις συμβάσεις μίσθω­σής τους.

Αναλυτικά με τις συντηρήσεις/επιθεωρήσεις των μισθωμένων πλοίων διακρίνουμε τις εξής διαφορε­τικές περιπτώσεις:

2.1. Συντηρήσεις/επιθεωρήσεις για τις οποίες προ­βλέπονται μηνιαίες πληρωμές δαπανών «GEN­ERAL SURVEY». Οι δαπάνες αυτές τιμολογούνται από τις εκμισθώτριες των πλοίων εταιρείες, για την κάλυψη του κόστους των δουλευμένων συντηρή­σεων/επιθεωρήσεων και υπολογίζονται βάσει των πραγματικών μηνιαίων ωρών πλεύσεων. Η εταιρεία καταχωρεί τα τιμολόγια αυτά, στα έξοδα σε κατάλ­ληλο υπολογαριασμό του λογαριασμού κ.α. 62.07 με τίτλο «GENERAL SURVEY ΠΛΟΙΩΝ» επιβαρύ­νοντας τα αποτελέσματα με τα ποσά αυτά.

Μεταγενέστερα η εταιρεία:

α) είτε πραγματοποιεί τις προβλεπόμενες συντηρή­σεις, σε εγκεκριμένους από τον εκμισθωτή συντηρη­τές, αφού αυτές συμβούν εντός της διάρκειας μί­σθωσης. Τα τιμολόγια αυτά καταχωρούνται στα έ­ξοδά της και παράλληλα εκδίδεται τιμολόγιο (claim) προς την εκμισθώτρια ποσού αντίστοιχου των πλη­ρωθέντων μέχρι την στιγμή εκείνη εξόδων συντήρη­σης το οποίο και καταχωρείται στα παρεπόμενα έσοδα της εταιρείας ή

β) παραδίδει το πλοίο, πριν την επόμενη προβλε­πόμενη ημερομηνία συντήρησης/επιθεώρησης. Σε αυτήν την περίπτωση δεν γίνεται κάποια άλλη κίνη­ση, αφού οι συντηρήσεις ως δαπάνη επιβάρυναν τα αποτελέσματα μέσω των εξόδων συντηρήσεων.

2.2. Συντηρήσεις/επιθεωρήσεις για τις οποίες η ε­ταιρεία υποχρεούται στην συντήρηση των διαφό­ρων μερών των πλοίων σύμφωνα με το πρόγραμ­μα συντήρησης τους εκτός «GENERAL SURVEY», όπως στην προηγούμενη περίπτωση. Η εταιρεία καταχωρεί τις συντηρήσεις της περίπτωσης αυτής στα έξοδα επιβαρύνοντας τα αποτελέσματα της χρήσης που πραγματοποιούνται.

Ερωτάται ποιος είναι ο ενδεδειγμένος λογιστικός χειρισμός των ανωτέρω περιγραφόμενων συντηρή­σεων/επιθεωρήσεων μεγάλης αξίας ιδιόκτητων και των μισθωμένων πλοίων σύμφωνα με τον Ν.4308/ 2014 (ΕΛΠ).

Στα ιδιόκτητα πλοία με ποιο συντελεστή πρέπει να αποσβένονται;

ΓΝΩΜΗ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ

Α) Πρώτο ερώτημα, σχετικά με τον ενδεδειγμένο λογιστικό χειρισμό των συντηρήσεων/επιθεω­ρήσεων των ιδιόκτητων πλοίων.

Στους ορισμούς του παραρτήματος του νόμου Ν.4308/2014 σχετικά με τα πάγια περιουσιακά στοι­χεία αναφέρεται ότι:

«Πάγια περιουσιακά στοιχεία (πάγια στοιχεία ενερ­γητικού) (Fixed assets): Τα περιουσιακά στοιχεία που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο διαρκή για τους σκοπούς της οντότητας και αναμέ­νεται να προσφέρουν οφέλη πέραν της μιας ετήσιας περιόδου.»

Επίσης, στην παράγραφο 1 του άρθρου 18 του νό­μου 4308/2014 ορίζεται ότι:

«Άρθρο 18. Ενσώματα και άυλα πάγια περιουσιακά στοιχεία

1. Ενσώματα, βιολογικά και άυλα πάγια στοιχεία. Τα στοιχεία αυτά αναγνωρίζονται αρχικά στο κόστος κτήσης και μεταγενέστερα επιμετρώνται στο απο­σβέσιμο κόστος κτήσεως. Ειδικότερα, στα πάγια περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων:

α) Η υπεραξία, ως άυλο στοιχείο.

β) Οι δαπάνες βελτίωσης παγίων.

γ) Οι δαπάνες επισκευής και συντήρησης, μόνο όταν εμπίπτουν στον ορισμό του περιουσιακού στοιχείου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι σχετικές δαπάνες αναγνωρίζονται ως έξοδο, σύμφωνα με το άρθρο 25.

δ)…………………………………………….……………

……………………………………………………………………………………………………………………….»

Επιπλέον στην λογιστική οδηγία του νόμου 4308/ 2014 αναφέρεται:

«……………………………………………….

18.1.7 Οι δαπάνες συντήρησης και επισκευής μπο­ρεί να αντιμετωπίζονται ως πάγιο περιουσιακό στοι­χείο με βάση τα πραγματικά περιστατικά λαμβάνο­ντας υπόψη τους σχετικούς εννοιολογικούς ορι­σμούς. Ιδιαίτερα λαμβάνεται υπόψη το χρονικό διά­στημα για το οποίο η τεχνική παρέμβαση έχει επι­πτώσεις στη λειτουργία του παγίου (ωφέλιμη οικο­νομική ζωή), η σημαντικότητα του ποσού και η ανα­κτησιμότητα της δαπάνης. Όταν δεν πληρούνται οι σχετικές εννοιολογικές προϋποθέσεις, η σχετική δαπάνη αντιμετωπίζεται ως έξοδο.

18.1.8 Στα πλαίσια της παραγράφου 18.1.7 της πα­ρούσης, κάποια πάγια ενδεχομένως να απαιτούν σημαντικές επιθεωρήσεις/συντηρήσεις σε τακτά διαστήματα, για εντοπισμό τεχνικών προβλημάτων ή ελαττωμάτων, ανεξαρτήτως του εάν θα λάβει χώ­ρα αντικατάσταση μερών. Το κόστος τέτοιων επι­θεωρήσεων/συντηρήσεων ενδέχεται να είναι σημαντικό. Στην περίπτωση αυτή, και με σκοπό την επίτευξη της εύλογης παρουσίασης, τo αρ­χικό κόστος κτήσης του παγίου θεωρείται ότι περιλαμβάνει και συστατικό επιθεώρη­σης/συντήρησης, το οποίο αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό πάγιο, συστατικό του κτηθέντος πα­γίου, βάσει της γενικά παραδεκτής αρχής της λογιστικής των συστατικών (component account). Δηλαδή, στην περίπτωση αυτή, το εν λόγω κόστος αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστό συστατικό του παγίου κατά την αρχική αναγνώ­ριση και υπόκειται (αυτό το συστατικό) σε από­σβεση στο χρονικό διάστημα που αφορά.

………………………………………………………….»

Επισημαίνεται ότι, ανάλογη αντιμετώπιση για το μεταγενέστερο κόστος των παγίων προβλέπεται και στο ΔΛΠ 16, όπου αναφέρεται ότι:

«……………………………………………

14. Η συνεχιζόμενη λειτουργία ενός στοιχείου των ενσώματων παγίων (για παράδειγμα, ένα αεροσκάφος) μπορεί να προϋποθέτει τακτικές σημαντικές επιθεωρήσεις για βλάβες, ανεξάρτη­τα αν γίνεται αντικατάσταση τμημάτων του στοιχείου. Εφόσον πληρούνται τα κριτήρια ανα­γνώρισης, το κόστος κάθε σημαντικής επιθεώ­ρησης αναγνωρίζεται στη λογιστική αξία του στοιχείου των ενσώματων παγίων ως αντικατά­σταση. Κάθε εναπομένουσα λογιστική αξία του κόστους της προηγούμενης επιθεώρησης (ξε­χωριστά από ανταλλακτικά) παύει να αναγνωρί­ζεται. Αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα αν το κόστος της προηγούμενης επιθεώρησης είχε εξατομικευθεί στη συναλλαγή μέσω της οποίας το στοιχείο αποκτήθη­κε ή κατασκευάστηκε. Αν απαιτείται, το εκτιμώμενο κόστος μελλοντικής παρόμοιας επιθεώρησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένδειξη του κόστους του υπάρχοντος συστατικού στοιχείου της επιθεώρησης όταν το στοιχείο αυτό αποκτήθηκε ή κατασκευάστη­κε.

………………………………………………

43. Κάθε τμήμα στοιχείου των ενσώματων παγίων το κόστος του οποίου είναι σημαντικό σε σχέση με το συνολικό κόστος του στοιχείου θα αποσβένεται ξεχωριστά.

………………………………………………

50. Το αποσβέσιμο ποσό ενός περιουσιακού στοι­χείου πρέπει να κατανέμεται συστηματικά κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής του.

………………………………………………»

Σε σχέση με την προσαρμογή των αξιών των ενσώ­ματων παγίων, οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 18 του νόμου 4308/2014 αναφέρουν ότι:

«………………………………………………

3. Προσαρμογή αξιών

α) Αποσβέσεις

α.1) Η αξία των παγίων περιουσιακών στοιχείων που έχουν περιορισμένη ωφέλιμη ζωή υπόκει­ται σε απόσβεση. Η απόσβεση αρχίζει όταν το περιουσιακό στοιχείο είναι έτοιμο για τη χρήση για την οποία προορίζεται και υπολογίζεται με βάση την εκτιμώμενη ωφέλιμη οικονομική ζωή του.

α.2) Η διοίκηση της οντότητας έχει την ευθύνη επι­λογής της κατάλληλης μεθόδου απόσβεσης για τη συστηματική κατανομή της αξίας του παγίου στην ωφέλιμη οικονομική ζωή του.

α.3) Η απόσβεση διενεργείται είτε με τη σταθερή μέθοδο είτε με τη φθίνουσα μέθοδο είτε με τη μέθο­δο των παραγόμενων μονάδων.

………………………………………………

β) Απομείωση

β.1) Τα πάγια περιουσιακά στοιχεία που επιμε­τρώνται στο κόστος ή στο αποσβέσιμο κόστος υπόκεινται σε έλεγχο απομείωσης της αξίας τους, όταν υπάρχουν σχετικές ενδείξεις. Ζημίες απομείωσης προκύπτουν όταν η ανακτήσιμη αξία ενός παγίου καταστεί μικρότερη από τη λο­γιστική του αξία. Η αναγνώριση της ζημίας απο­μείωσης γίνεται όταν εκτιμάται ότι η απομείωση είναι μόνιμου χαρακτήρα.

β.2) Ενδείξεις απομείωσης, μεταξύ άλλων, αποτε­λούν: (i) η μείωση της αξίας ενός στοιχείου πέραν του ποσού που θα αναμενόταν ως αποτέλεσμα του χρόνου ή της κανονικής χρήσης του, (ii) δυσμενείς μεταβολές στο τεχνολογικό, οικονομικό και νομικό περιβάλλον της οντότητας, (iii) η αύξηση των επιτο­κίων της αγοράς ή άλλων ποσοστών αποδόσεων μιας επένδυσης που είναι πιθανόν να οδηγήσει σε σημαντική μείωση της ανακτήσιμης αξίας του στοι­χείου και (iv) απαξίωση ή φυσική βλάβη ενός στοι­χείου.

β.3) Οι ζημίες απομείωσης αναγνωρίζονται στα αποτελέσματα ως έξοδο.

β.4) Οι ζημίες απομείωσης αναστρέφονται στα απο­τελέσματα, όταν οι συνθήκες που τις προκάλεσαν παύουν να υφίστανται.

β.5) Ειδικά, η απομείωση υπεραξίας δεν αναστρέ­φεται.

β.6) Η λογιστική αξία ενός παγίου μετά την ανα­στροφή της ζημίας απομείωσης δεν μπορεί να υπερβεί τη λογιστική αξία που θα είχε το πάγιο εάν δεν είχε αναγνωριστεί η ζημία απομείωσης.

4. Παύση αναγνώρισης παγίων

α) Ένα πάγιο στοιχείο παύει να αναγνωρίζεται στον ισολογισμό όταν το στοιχείο αυτό διατίθε­ται ή όταν δεν αναμένονται πλέον μελλοντικά οικονομικά οφέλη από τη χρήση ή τη διάθεσή του.

β)……………………………………………………..

………………………………………………………..

………………………………………………»

Με βάση όλα τα ανωτέρω οι συντηρήσεις / επιθεω­ρήσεις των ιδιόκτητων πλοίων θα προσαυξάνουν την αξία του παγίου και θα παρακολουθούνται ως ξεχωριστό συστατικό μέρος αυτού, εφόσον πληρού­νται οι προϋποθέσεις που ορίζονται από το άρθρο 18 του νόμου 4308/2014. Η προσαρμογή της αξίας τους (δηλαδή προσδιορισμός της ωφέλιμης ζωής, διενέργεια αποσβέσεων κτλ) ή η παύση αναγνώρι­σης τους, θα πρέπει επίσης να διενεργείται σύμφω­να με τα οριζόμενα του νόμου 4308/2014.(βλ. ανω­τέρω παραγρ. 3&4 του άρθρου 18 του ν. 4308/ 2014.).

Διευκρινίζεται ότι στην περίπτωση που για κάποιο λόγο η επιθεώρηση του πλοίου πρέπει να επανα­ληφθεί πριν από την υπολογισθείσα αρχικά προ­γραμματισμένη διάρκεια, το αναπόσβεστο κόστος αυτής θα μεταφέρεται απευθείας στα αποτελέσματα χρήσεως και στη θέση του θα εγγράφεται το κόστος της πραγματοποιηθείσας νέας επιθεώρησης.

Β) Δεύτερο ερώτημα, σχετικά με τον ενδεδειγμέ­νο λογιστικό χειρισμό των συντηρήσεων/επι­θεωρήσεων των μισθωμένων πλοίων.

Στους ορισμούς του παραρτήματος του νόμου Ν.4308/2014 σχετικά με τα έξοδα αναφέρεται ότι:

«Έξοδο (Expense): Η μείωση των περιουσιακών στοιχείων (οικονομικών πόρων) ή η αύξηση των υποχρεώσεων κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που οδηγεί σε μείωση της καθαρής θέσης, εκτός των μειώσεων της καθαρής θέσης που προέρχονται από διανομές στους ιδιοκτήτες της οντότητας.»

Επίσης, στην παράγραφο στο άρθρο 17 του νόμου 4308/2014 αναφέρεται ότι:

«Άρθρο 17. Γενικές αρχές σύνταξης χρηματοοι­κονομικών καταστάσεων

1. Οι χρηματοοικονομικές καταστάσεις συντάσ­σονται με σαφήνεια, σύμφωνα με τις θεμελιώ­δεις παραδοχές του δουλευμένου και της συνέ­χισης της δραστηριότητας, καθώς και τις ακό­λουθες γενικές αρχές:

α) Οι λογιστικές πολιτικές χρησιμοποιούνται με συ­νέπεια από περίοδο σε περίοδο, ώστε να διασφαλί­ζεται η συγκρισιμότητα των χρηματοοικονομικών πληροφοριών.

Σε περιπτώσεις αλλαγής αυτών, έχει εφαρμογή το άρθρο 28 αυτού του νόμου.

β) Όταν τα ποσά της προηγούμενης περιόδου (ή περιόδων, όταν παρουσιάζονται περισσότερες πε­ρίοδοι) δεν είναι συγκρίσιμα με τα αντίστοιχα της τρέχουσας περιόδου, τα ποσά της προηγούμενης περιόδου (περιόδων) προσαρμόζονται αναλόγως, ώστε να γίνουν συγκρίσιμα.

γ) Η αναγνώριση και η επιμέτρηση των στοιχείων του ισολογισμού και της κατάστασης αποτελεσμά­των γίνεται με σύνεση και ξεχωριστά για κάθε στοι­χείο. Συμψηφισμοί μεταξύ περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων ή μεταξύ εξόδων και εσόδων δεν επιτρέπονται, εκτός εάν τέτοιος συμψηφισμός προ­βλέπεται από τον παρόντα νόμο.

δ) Όλες οι αρνητικές προσαρμογές της αξίας των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρε­ώσεων αναγνωρίζονται στην περίοδο που λαμ­βάνουν χώρα, ανεξάρτητα από το εάν το αποτέ­λεσμα της περιόδου είναι κέρδος ή ζημία.

ε) Όλα τα στοιχεία του ισολογισμού και της κα­τάστασης αποτελεσμάτων που προκύπτουν στην τρέχουσα περίοδο αναγνωρίζονται στην περίοδο αυτή βάσει της αρχής του δουλευμένου.

στ) Όλα τα στοιχεία του ισολογισμού και της κατά­στασης αποτελεσμάτων που προέκυψαν σε προη­γούμενη περίοδο, αλλά δεν έχουν αναγνωριστεί κα­τάλληλα βάσει των προβλέψεων του παρόντος νό­μου, αναγνωρίζονται στην τρέχουσα περίοδο, σύμ­φωνα με το άρθρο 28 του παρόντος νόμου.

………………………………………………»

Επιπλέον στο άρθρο 25 του νόμου 4308/2014 αναφέρεται ότι:

«Άρθρο 25. Στοιχεία της κατάστασης αποτελε­σμάτων

1. Τα στοιχεία του παρόντος άρθρου αναγνωρίζο­νται στην κατάσταση αποτελεσμάτων στο ενδεδειγ­μένο κατά περίπτωση κονδύλι και βάσει των παρα­γράφων 2 έως 14 κατωτέρω.

2. Τα έσοδα αναγνωρίζονται εντός της περιόδου στην οποία καθίστανται δουλευμένα.

3. Τα έσοδα από πώληση αγαθών αναγνωρίζονται όταν πληρούνται όλα τα παρακάτω:

α) Μεταβιβάζονται στον αγοραστή οι ουσιαστικοί κίνδυνοι και τα οφέλη που συνδέονται με την κυριό­τητά τους.

β) Τα αγαθά γίνονται αποδεκτά από τον αγοραστή.

γ) Τα οικονομικά οφέλη από τη συναλλαγή μπορούν να επιμετρηθούν αξιόπιστα και θεωρείται σφόδρα πιθανή η εισροή τους στην οντότητα.

4. Τα έσοδα από παροχή υπηρεσιών και κατασκευ­αστικά συμβόλαια αναγνωρίζονται με βάση το πο­σοστό ολοκλήρωσης (μέθοδος του ποσοστού ολο­κλήρωσης) και εφόσον θεωρείται σφόδρα πιθανή η εισροή του οικονομικού οφέλους της συναλλαγής. Εναλλακτικά, μπορεί να εφαρμόζεται η μέθοδος της ολοκληρωμένης σύμβασης, όταν δεν επηρεάζονται σημαντικά τα μεγέθη των χρηματοοικονομικών κα­ταστάσεων.

5. Τα έσοδα που προέρχονται από τη χρήση πε­ριουσιακών στοιχείων της οντότητας από τρίτους αναγνωρίζονται ως εξής:

α) Oι τόκοι βάσει χρονικής αναλογίας με τη μέθοδο του πραγματικού επιτοκίου ή τη σταθερή μέθοδο.

β) Tα μερίσματα ή παρόμοιας φύσης εισόδημα από τη συμμετοχή στην καθαρή θέση άλλων οντοτήτων όταν εγκρίνονται από το αρμόδιο όργανο που απο­φασίζει τη διανομή τους.

γ) Tα δικαιώματα βάσει των σχετικών συμβατικών όρων.

6. Τα έσοδα των παραγράφων 3 έως 4 του παρό­ντος άρθρου επιμετρώνται σε ποσά καθαρά από κάθε επιστροφή, έκπτωση ή φόρο επί των πωλή­σεων.

7. Τα έσοδα των παραγράφων 3 έως 5 του παρό­ντος άρθρου αναγνωρίζονται διακεκριμένα από τα σχετικά έξοδα.

8. Τα κέρδη από επιμετρήσεις περιουσιακών στοι­χείων και υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένων των κερδών από αναστροφές προβλέψεων και απομειώσεων, αναγνωρίζονται βάσει των ρυθμίσεων του παρόντος νόμου.

9. Τα κέρδη που προκύπτουν από τη διαγραφή πε­ριουσιακών στοιχείων ή υποχρεώσεων αναγνωρίζο­νται όταν τα περιουσιακά στοιχεία ή οι υποχρεώσεις διαγράφονται από τις χρηματοοικονομικές καταστά­σεις.

10. Κάθε άλλο έσοδο ή κέρδος αναγνωρίζεται βάσει των ρυθμίσεων του παρόντος νόμου στην κατάστα­ση αποτελεσμάτων.

11. Τα κέρδη παρουσιάζονται κατάλληλα στην κα­τάσταση αποτελεσμάτων με το καθαρό ποσό τους.

12. Τα έξοδα περιλαμβάνουν:

α) Tα έξοδα ίδρυσης.

β) Tο κόστος κτήσης ή κόστος παραγωγής, κατά περίπτωση, των πωληθέντων αγαθών ή υπηρε­σιών.

γ) Τις πάσης φύσεως δαπάνες μισθοδοσίας εργα­ζομένων, περιλαμβανομένων των προβλέψεων για μελλοντικές παροχές.

δ) Tα έξοδα έρευνας.

ε) Tα έξοδα ανάπτυξης.

στ) Τις επισκευές και συντηρήσεις.

ζ) Τις αποσβέσεις ενσώματων και άυλων πάγιων στοιχείων.

η) Τις προβλέψεις για λοιπούς κινδύνους και έξοδα.

θ) Τους τόκους και τα συναφή έξοδα.

ι) Τα έξοδα και τις ζημίες που προκύπτουν από την επιμέτρηση περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώ­σεων, σύμφωνα με τον παρόντα νόμο.

ια) Τις ζημίες που προκύπτουν από τη διαγραφή περιουσιακών στοιχείων.

ιβ) Τις λοιπές προκύπτουσες ζημίες που παρουσιά­ζονται με το καθαρό ποσό τους.

ιγ) Το φόρο εισοδήματος της περιόδου, τρέχοντα και αναβαλλόμενο, κατά περίπτωση.

ιδ) Κάθε άλλο έξοδο που έχει προκύψει και δεν πε­ριλαμβάνεται στις προηγούμενες κατηγορίες.

13. Κάθε δαπάνη της παραγράφου 12 αναγνω­ρίζεται και ταξινομείται στην κατάσταση αποτε­λεσμάτων με κατάλληλο τρόπο, εκτός εάν η δα­πάνη αυτή καλύπτει τον ορισμό του περιουσια­κού στοιχείου, βάσει των ρυθμίσεων του παρό­ντος νόμου.

14. Όταν συμφωνίες για αγορά ή πώληση περιλαμ­βάνουν όρους για αναβολή της πληρωμής, είναι πι­θανόν το σχετικό ποσό να ενσωματώνει τόκο. Το αντίστοιχο έσοδο ή κόστος επιμετράται στο απο­σβέσιμο κόστος με τη μέθοδο του πραγματικού επι­τοκίου ή τη σταθερή μέθοδο, αντί της επιμέτρησης στο ονομαστικό ποσό, εάν το αποσβέσιμο κόστος εκτιμάται ότι έχει σημαντική επίπτωση στα ποσά των χρηματοοικονομικών καταστάσεων.

Στην περίπτωση αυτή, το ποσό του προκύπτοντος τόκου αναγνωρίζεται κατάλληλα στα αποτελέσμα­τα.»

Με βάση όλα τα ανωτέρω οι δαπάνες συντηρήσεων/ επιθεωρήσεων των μισθωμένων πλοίων που διε­νεργούνται με βάση το πρόγραμμα συντήρησης τους, θα πρέπει να επιβαρύνουν αντίστοιχα και τα αποτελέσματα της χρήσεως όταν αυτά γίνονται δου­λευμένα.

Κατά συνέπεια:

Περίπτωση 2.1.α ερωτήματος: Η χρήση μέσα στην οποία τελικά πραγματοποιούνται (εκκαθαρίζονται) οι επιθεωρήσεις θα επωφελείται η θα επιβαρύνεται με την διαφορά που προκύπτει μεταξύ των αρχικά προβλεπόμενων «μηνιαίων πληρωμών δαπανών «GENERAL SURVEY» και του τελικού πραγματο­ποιημένου κόστους επιθεώρησης.

Περίπτωση 2.1.β ερωτήματος: Ο λογιστικός χειρι­σμός που ακολουθείται είναι ορθός.

Περίπτωση 2.2 ερωτήματος: Για την πλήρη εφαρ­μογή της λογιστικής αρχής του δουλευμένου και στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει κάθε μήνας να επιβαρύνεται με την προβλεπόμενη μηνιαία δαπάνη με πίστωση μεταβατικού λογαριασμού Παθητικού. Στην συνέχεια κατά την πραγματοποίηση της συ­ντήρησης θα ακολουθείται η διαδικασία που περι­γράφεται ανωτέρω στην περίπτωση του ερωτήματος 2.1.α.



comments powered by Disqus
* Παρακαλούμε τα σχόλια να μην είναι σε greeklish. Σχόλια με υβριστικό ή προσβλητικό περιεχόμενο θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.
Πλοία, Υπηρεσίες Επιθεώρησης, ΕΛΠ