Ελληνική εταιρεία τιμολογεί πελάτες της που ανήκουν σε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής ένωσης (π.χ. Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία κτλ).
Τα τιμολόγια αφορούν σε παρεχόμενες υπηρεσίες (είναι τιμολόγια ναύλου) και διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες ως εξής :
1) Η 1η κατηγορία αφορά σε τιμολόγια ναύλου που αναφέρονται σε ενδοκοινοτικές μεταφορές (θαλάσσιες ή χερσαίες) π.χ. από
Ελλάδα για Γερμανία. Οι εν λόγω μεταφορές υπόκεινται σύμφωνα με την νομοθεσία σε Φ.Π.Α τον οποίο και πληρώνει ο τιμολογών δηλ.
Η Ελληνική εταιρεία στους εκάστοτε προμηθευτές της (αυτοκίνητα, πλοιοκτήτες) εκτός εάν αυτοί (προμηθευτές) ανήκουν επίσης σε
χώρες μέλη της Ευρωπαικής ένωσης και εκδίδουν τιμολόγια χωρίς Φ.Π.Α.
2) Η 2η κατηγορία αφορά σε τιμολόγια ναύλου που αναφέρονται σε μη ενδοκοινοτικές μεταφορές (θαλάσσιες) π.χ. από Αργεντινή για Ολλανδία ή
από Αυστραλία γιά Βέλγιο. Αυτές οι μεταφορές απαλλάσονται σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία από Φ.Π.Α (άρθρα 22 & 24 ΚΦΠΑ) και η Ελληνική εταιρεία
δεν πληρώνει Φ.Π.Α στους εκάστοτε προμηθευτές της.
To ερώτημα είναι “πώς δηλώνονται οι δύο ανωτέρω κατηγορίες στις μηνιαίες δηλώσεις A)VIES KAI B)INTRASTAT ? διότι παρατηρήθηκε
στη 2η κατηγορία το φαινόμενο οι φορολογικές αρχές των Ευρωπαικών χωρών στις οποίες ανήκουν οι πελάτες της Ελληνικής εταιρείας να ζητούν από εκείνους να
καταβάλουν τον αναλογούντα ΦΠΑ”.