Το 2016 ξεκίνησε. Οι λογιστές ξανά «στο προσκήνιο».
Το αίτημα της αναβολής εφαρμογής των ΕΛΠ αποτελεί ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης.
Κατά την γνώμη μου το θέμα συζήτησης έπρεπε να είναι «ποιός θα ελέγχει την ορθή εφαρμογή των ΕΛΠ» και όχι η αναβολή εφαρμογή τους.
Εκτιμώ ότι ωρίμασαν οι συνθήκες για κοινωνική καταξίωση του επαγγέλματος του λογιστή η οποία είναι αναγκαία για την ελληνική οικονομία και η εφαρμογή των ΕΛΠ την ενισχύει.
Αναδεικνύουν τα ΕΛΠ στην ιστορική πραγματικότητα σύμφωνα με την οποία η λογιστική επιστήμη έχει ως μέλημα της την παρακολούθηση και ανάλυση όλων των οικονομικών δεδομένων μιας οντότητας και όχι μόνο την φορολογική πλευρά που αποτελεί μέρος αυτών.
Μπορεί τα φορολογικά δεδομένα μια οικονομικής οντότητας να είναι σημαντικά αλλά αν παραβλέψει κάποιος το οικονομικό σύνολο τότε εξάγει λάθος συμπεράσματα. Επιβάλλεται η πιστή εφαρμογή επιστημονικών κανόνων στην σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων και η διάκριση τους από τις φορολογικές καταστάσεις.
Η εφαρμογή λοιπόν των ΕΛΠ δίνει την ευκαιρία τους λογιστές να αναδείξουν την επιστήμη τους και να διακριθούν από τους «παρείσακτους» στον επαγγελματικό χώρο. Η επανεξέταση των λογιστικών κανόνων και η απαίτηση του νόμου να αξιολογούνται εκ νέου και σε τακτά χρονικά διαστήματα σημαντικά οικονομικά στοιχεία των οντοτήτων απαιτεί επιστημονικές γνώσεις και υπερβαίνει το «έτσι είναι».
Την ώρα όμως που η εφαρμογή των ΕΛΠ επιβάλλει στους λογιστές να γυρίσουν ξανά στα βιβλία τα ερωτήματα που τίθενται είναι :
- Ποιός θα ελέγχει την ορθότητα της εφαρμογής τους;
- Ποιές οι συνέπειες της μη εφαρμογής τους;
Μπορεί για τις μεσαίες οντότητες , σύμφωνα με τον ορισμό των ΕΛΠ, ο έλεγχος να πραγματοποιείται από του Νόμιμους Ελεγκτές αλλά για τις υπόλοιπες οντότητες δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη
Από που τεκμαίρεται ότι ένας νόμιμος ελεγκτής γνωρίζει καλύτερα την εφαρμογή των ΕΛΠ από έναν «μελετημένο» και έμπειρο Λογιστή – Φοροτεχνικό;
Ποιές θα είναι οι συνέπειες μη ορθής εφαρμογής των ΕΛΠ;
Πως θα εφαρμόζονται διατάξεις νόμων – μη φορολογικών – που συνδέονται έμμεσα με τα εφαρμοζόμενα – κατά περίπτωση – λογιστικά πρότυπα Π.χ πως θα υπολογίζονται οι δείκτες βιωσιμότητας του Ν. 3669/2008 (Μητρώο Εργοληπτικών Επιχειρήσεων) που μέχρι σήμερα ήταν προσαρμοσμένοι στο Ε.Γ.Λ.Σ.;
Η απάντηση μου είναι ότι επιβάλλεται η άμεση έναρξη επαγγελματικής πιστοποίησης των Λογιστών.
Μια πιστοποίηση που θα δίνει το δικαίωμα της έγγραφης έκφρασης των πιστοποιημένων λογιστών περί της ορθής εφαρμογής των ΕΛΠ
Μια πιστοποίηση που θα προϋποθέτει αποδεδειγμένη προϋπηρεσία, ειδικές γνώσεις και αξιολόγηση. Ακόμη και με γραπτές εξετάσεις.
Μια πιστοποίηση που μπορεί να δίδει το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος ως ο μόνος αξιόπιστος φορέας.
Δεν επιτρέπεται, με αφορμή την εφαρμογή των ΕΛΠ , να επαναληφθεί στην χώρα μας η αστειότητα να δίνεται το δικαίωμα ελέγχου σε «νόμιμους ελεγκτές» 5 ετών εργασίας όπως να εκδίδουν πιστοποιητικά φορολογικής νομιμότητας και να αμφισβητείται το δικαίωμα σε συναδέλφους με μεταπτυχιακούς τίτλους και επαγγελματική εμπειρία δεκάδων ετών.
Ποιά ιδιαίτερη γνώση επί των φορολογικών θεμάτων και των ΕΛΠ απέκτησαν οι νόμιμοι ελεγκτές και πώς ;
Αν στο παρελθόν στην Ελλάδα δεν ήταν «οιονεί δημόσιο» οι Ορκωτοί Ελεγκτές (έως το 1992) και αν η συμμετοχή στις μετέπειτα εξετάσεις επαγγελματικής επάρκειας δεν περιορίζονταν από την υποχρεωτική την εμπειρία στο «ήδη κλειστό κλαμπ» τότε δεν θα ήταν άλλη η πραγματικότητα στον συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο;
Άλλωστε στην ιστοσελίδα fee.be (Federation of European Accountants) και συγκεκριμένα στο Membership / Overview FEE Members by Country πιστοποιείται ότι οι «νόμιμοι ελεγκτές» της Ελλάδος είναι μέλη της Ομοσπονδίας Λογιστών Ευρώπης και όχι κάποιας «ομοσπονδίας νομίμων ελεγκτών».
Όπως σε κάθε νέο ξεκίνημα έτσι και η εφαρμογή των ΕΛΠ έχει δυσκολίες.
Οι συνάδελφοι λογιστές όμως μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις μεταβατικές διατάξεις του νόμου και τις ειδικές προβλέψεις για την πρώτη εφαρμογή (π.χ. άρθρο 37) και να διευκολυνθούν αλλά η εφαρμογή των ΕΛΠ δεν πρέπει να σταματήσει.
Η εφαρμογή των ΕΛΠ προσφέρει στην Ελληνική Οικονομία γιατί υποχρεώνει τις ελληνικές επιχειρήσεις να εκσυγχρονίσουν τα λογιστήρια τους και να προσεγγίσουν τα διεθνή πρότυπα και συνεπώς βελτιώνει την αξιοπιστία των οικονομικών καταστάσεων τους.
Απαιτείται όμως να μην πληγεί, κατά την εφαρμογή, η ορθότητα εφαρμογή τους και για αυτό χρειάζεται να συνοδεύονται από «πιστοποιημένη υπογραφή».
Να μην πάει λοιπόν χαμένη μια ακόμη ευκαιρία να αναβαθμιστεί το επάγγελμα του Λογιστή στην χώρα μας και να σταματήσει επιτέλους η έμμεση υποστήριξη του «ποιό κλειστού επαγγελματικού ολιγοπωλίου» της χώρας.