Δια τον υπολογισμόν των υπό του παρόντος νόμου προβλεπομένων παροχών, το ύψος των οποίων εξαρτάται εκ του τεκμαρτού ημερομισθίου της ασφαλιστικής κλάσεως, εις ην ανήκει ο ησφαλισμένος, ως βάσις λαμβάνεται:

α) Δια τον υπολογισμόν των επιδομάτων ασθενείας ή ανεργίας, το τεκμαρτόν ημερομισθίον της ασφαλιστικής κλάσεως εις ης ανήκεν ο ησφαλισμένος κατά τας περισσοτέρας ημέρας εργασίας εκ των 30 τελευταίων ημερών απασχολήσεώς του, διαρκούντος του ημερολογιακού έτους του αμέσως προηγουμένου εκείνου καθ΄ ον έλαβε χώραν ή αναγγελία της ανικανότητος ή της ανεργίας.

β) Δια τον υπολογισμόν των συντάξεων λόγω αναπηρίας και γήρατος και του επιδόματος αναπροσαρμογής, το τεκμαρτόν ημερομίσθιον της ασφαλιστικής κλάσεως εις ην ανήκεν ο ησφαλισμένος κατά τας περισσοτέρας ημέρας εργασίας των τελευταίων δύο ημερολογιακών ετών, των αμέσως προηγουμένων του έτους, καθ΄ ο υπεβλήθη η αίτησις περί συνταξιοδοτήσεως ή περί απονομής του επιδόματος ασθενείας, οσάκις

γ) Δια τον υπολογισμόν του επιδόματος ασθενείας, οσάκις ή ανικανότης οφείλεται εις εργατικόν ατύχημα ή εις επαγγελματικήν ασθένειαν, εν μεν τη πρώτη περιπτώσει το τεκμαρτόν ημερομίσθιον της ασφαλιστικής κλάσεως, εις ην ανήκεν ο ησφαλισμένος κατά την ημέραν του ατυχήματος, εν δε τη δευτέρα περιπτώσει κατά την τελευταίαν ημέραν εργασίας.