Τραπεζα Φορολογικής Ενημέρωσης από την Epsilon Net
3. Αποχή υπαλλήλου από της εργασίας, οφειλομένη εις βραχείας σχετικώς διαρκείας ασθένειαν, προσηκόντως αποδεδειγμένην ή προκειμένου περί γυναικός εις λοχείαν, δεν θεωρείται ως λύσις της συμβάσεως εκ μέρους αυτού. Ως βραχείας διαρκείας ασθένεια ερμηνεύεται αυτή που διαρκεί 1 (ένα) μήνα για τους υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει μέχρι 4 (τέσσερα) έτη, 3 (τρεις) μήνες για τους υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει πλέον των 4 (τεσσάρων) ετών, όχι όμως και πλέον των 10 (δέκα) ετών, και 6 (έξι) μήνες για αυτούς που έχουν υπηρετήσει για χρόνο μεγαλύτερο των 15 (δεκαπέντε) ετών. Σημ.Ε.Ο.Ε.7.: Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 7 του Ν.1545/1985 ο άνεργος του οποίου η εργασιακή σχέση καταγγέλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του Ν.2112/1920 ή της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του Β.Δ.16.11.1.20 στερείται το δικαίωμα επιδότησης ανεργίας, εκτός αν απαλλαγεί από την κατηγορία με βούλευμα ή δικαστική απόφαση. Η επιδότηση καταβάλλεται ύστερα από δήλωση του ανέργου, που υποβάλλεται μέσα σε 30 μέρες από τη δημοσίευση του βουλεύματος ή της απόφασης. | |
Σύνολο κειμένου
Περί υποχρεωτικής καταγγελίας συμβάσεως εργασίας ιδιωτικών υπαλλήλων.
Νόμος 2112/1920
Εκτύπωση εγγράφου