`Αρθρον 21 |
| 1. Οι νόμοι των Συμβαλλομένων Κρατών θα συνεχίσουν να έχουν εφαρμογήν επί της φορολογίας του εισοδήματος του προκύπτοντος εις εκάτερον των Συμβαλλομένων Κρατών εκτός αντιθέτου ρητής προβλέψεως εν τη παρούση συμβάσει. Οσάκις εισόδημα τι φορολογείται εις αμφότερα τα Συμβαλλόμενα Κράτη, η αποφυγή της διπλής φορολογίας θα επιτυγχάνεται συμφώνως προς τας διατάξεις των κατωτέρω παραγράφων του άρθρου τούτου.
|
| 2. Τηρουμένων των διατάξεων της ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας εν σχέσει με την παρεχομένην έκπτωσιν υπό μορφήν πιστώσεως έναντι του ελληνικού φόρου, του καταβλητέου εις εδάφη εκτός της Ελλάδος φόρου, ο κυπριακός φόρος ο καταβλητέος συμφώνως προς την φορολογικήν νομοθεσίαν της Κύπρου, είτε αμέσως είτε εμμέσως δια παρακρατήσεως, εν σχέσει προς εισόδημα προερχόμενον εκ πηγών εντός της Κύπρου, θα παρέχηται ως πίστωσις έναντι του ελληνικού φόρου του καταβλητέου επί του εισοδήματος τούτου. Εάν το εισόδημα τούτο είναι σύνηθες μέρισμα καταβαλλόμενον υπό εταιρείας κατοίκου Κύπρου, η πίστωσις θα λαμβάνη υπ΄ όψιν (πλέον του κυπριακού φόρου εν σχέσει με το μέρισμα) τον κυπριακόν φόρον τον καταβλητέον υπό της εταιρείας εν σχέσει με τα κέρδη της, και, εάν τούτο είναι μέρισμα καταβαλλόμενον εις προνομιούχους μετοχάς αντιπροσωπεύοντας αμφότερα, ήτοι μέρισμα εις σταθερόν συντελεστήν, εις τον οποίον δικαιούνται αι μετοχαί και πρόσθετον συμμετοχήν εις τα κέρδη, ο κυπριακός φόρος, ούτω καταβλητέος υπό της εταιρείας, θα λαμβάνηται ομοίως υπ΄ όψιν καθ΄ ο μέρος το μέρισμα υπερβαίνει τον σταθερόν τούτον συντελεστήν.
|
| 3. Δια τους σκοπούς της παραγράφου 2, ο όρος «καταβλητέος κυπριακός φόρος» θεωρείται ότι περιλαμβάνει: α) Τον κυπριακόν φόρον όστις θα έδει να κατεβάλλετο επί οιωνδήποτε κερδών ή τόκων, απαλλασσομένων ή εξαιρουμένων του κυπριακού φόρου λόγω παροχής φορολογικών κινήτρων. β) Τον κυπριακόν φόρον όστις θα έδει να παρεΚράτειτο εξ οιωνδήποτε μερισμάτων καταβαλλομένων εκ κερδών απαλλασσομένων ή εξαιρουμένων του κυπριακού φόρου λόγω παροχής φορολογικών κινήτρων.
|
| 4. Τηρουμένων των διατάξεων της φορολογικής νομοθεσίας της Κύπρου, εν σχέσει με την παρεχομένην έκπτωσιν υπό μορφήν πιστώσεως έναντι του κυπριακού φόρου του καταβλητέου εις εδάφη εκτός της Κύπρου φόρου, ο ελληνικός φόρος ο καταβλητέος συμφώνως προς την φορολογικήν νομοθεσίαν της Ελλάδος, είτε αμέσως είτε εμμέσως δια παρακρατήσεως, εν σχέσει προς εισόδημα προερχόμενον εκ πηγών εντός της Ελλάδος, θα παρέχηται ως πίστωσις έναντι του κυπριακού φόρου του καταβλητέου επί του εισοδήματος τούτου. Εάν το τοιούτον εισόδημα είναι σύνηθες μέρισμα καταβαλλόμενον υπό εταιρείας κατοίκου Ελλάδος, η πίστωσις θα λαμβάνη υπ΄ όψιν (πλέον του ελληνικού φόρου εν σχέσει με το μέρισμα) τον ελληνικόν φόρον τον καταβλητέον υπό της εταιρείας εν σχέσει με τα κέρδη της και, εάν τούτο είναι μέρισμα καταβαλλόμενον εις προνομιούχους μετοχάς αντιπροσωπεύοντας αμφότερα, ήτοι μέρισμα εις σταθερόν συντελεστήν, εις τον οποίον δικαιούνται αι μετοχαί και πρόσθεταν συμμετοχήν εις τα κέρδη, ο ελληνικός φόρος, ούτω καταβλητέος υπό της εταιρείας, θα λαμβάνηται ομοίως υπ΄ όψιν καθ΄ ο μέρος το μέρισμα υπερβαίνει τον σταθερόν τούτον συντελεστήν.
|
| 5. Δια τους σκοπούς της παραγράφου 4 ο όρος «καταβλητέος ελληνικός φόρος» θεωρείται ότι περιλαμβάνει: α) Τον ελληνικόν φόρον όστις θα έδει να κατεβάλλετο επί οιονδήποτε κερδών ή τόκων, απαλλασσομένων ή εξαιρουμένων του ελληνικού φόρου λόγω παροχής φορολογικών κινήτρων. β) Τον ελληνικόν φόρον όστις θα έδει να παρεΚράτειτο εξ οιωνδήποτε μερισμάτων καταβαλλομένων εκ κερδών απαλλασσομένων ή εξαιρουμένων του ελληνικού φόρου λόγω παροχής φορολογικών κινήτρων.
|
| 6. Εάν άτομον κάτοικος της Ελλάδος, δια τους σκοπούς του ελληνικού φόρου και κάτοικος επίσης της Κύπρου, δια τους σκοπούς του κυπριακού φόρου, κτάται εισόδημα εκ πηγών ευρισκομένων εκτός και της Ελλάδος και της Κύπρου, δύναται να επιβληθή φόρος επί του εισοδήματος τούτου υφ΄ εκάστου των Συμβαλλομένων Κρατών (συμφώνως προς την φορολογικήν νομοθεσίαν την ισχύουσαν, τω Συμβαλλομένω τούτω Κράτει και προς οιανδήποτε υφισταμένην σύμβασιν, περί αποφυγής της διπλής φορολογίας του εισοδήματος, μεταξύ του Συμβαλλομένου τούτου Κράτους και του εδάφους εκ του οποίου το εισόδημα προέκυψεν) αλλά θα παρέχηται πίστωσις έναντι του φόρου του επιβαλλομένου υφ΄ εκάστου Συμβαλλομένου Κράτους - επί του τμήματος εκείνου του εισοδήματος όπερ υπόκειτο εις φόρον εις αμφότερα τα Συμβαλλόμενα Κράτη - η οποία πίστωσις φέρει την ιδίαν αναλογίαν προς το ποσόν του φόρου τούτου (ως ούτος περιορίζεται δια τη μειώσεως υπό οιασδήποτε εκπτώσεως χορηγούμενης εν σχέσει με τον φόρον τον καταβλητέον εις την χωράν εν τη οποία προέκυψε το εισόδημα) ή προς το ποσόν του φόρου του επιβαλλομένου υπό του ετέρου Συμβαλλομένου Κράτους (περιοριζομένου ως προελέχθη), οιονδήποτε τούτων είναι το ολιγώτερον, ως το πρότερον ποσόν (προ οιασδήποτε τοιαύτης μειώσεως) φέρει προς το άθροισμα αμφοτέρων των ποσών (προ οιασδήποτε τοιαύτης μειώσεως).
|
| 7. Δια τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, κέρδη ή αμοιβαί προκύπτουσαι εκ της ασκήσεως επαγγέλματος ή εξ εμμίσθου απασχολήσεως εις εν των Συμβαλλομένων Κρατών θα θεωρούνται εισόδημα προερχόμενον εκ πηγών εντός του Συμβαλλομένου τούτου Κράτους και αι υπηρεσίαι ατόμου τινός αι παρεχόμεναι εν όλω ή κυρίως επί πλοίου νηολογημένου εις εν των Συμβαλλομένων Κρατών ή επί αεροσκάφους ευρισκομένου υπό την εκμετάλλευσιν κατοίκου ενός των Συμβαλλομένων Κρατών, θα θεωρούνται ότι παρέχονται εντός του Συμβαλλομένου τούτου Κράτους. |
|
|
