Με τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης, με τίτλο: «Διατάξεις για την ενίσχυση της προστασίας του καταναλωτή, της ανάπτυξης και της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς, ρυθμίσεις για την ενίσχυση των επιχειρήσεων που πλήττονται από καταστροφές και άλλες διατάξεις», ορίζονται τα παρακάτω:
Προτεινόμενη διάταξη
Άρθρο 4
Περιορισμός τόκου ρυθμιζόμενων οφειλών - Προσθήκη περ. 3Α υποπαρ. Α2 παρ. Α άρθρου πρώτου ν.4152/2013
Στην υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α' 107) προστίθεται περ. 3Α ως εξής:
«3Α. Από την 1η Απριλίου 2024 έως την 31η Μαρτίου 2025, ο τόκος των υποπερ. α), β) και γ) της περ. 3, όπως είχε διαμορφωθεί την 31η Μαρτίου 2024, παραμένει αμετάβλητος.».
Για το μνημονευόμενο χρονικό διάστημα, ο τόκος με τον οποίο επιβαρύνονται οφειλές που έχουν υπαχθεί στις αναφερόμενες περιπτώσεις ρυθμίσεων του ν.4152/2013 (έχουν βεβαιωθεί στις Δ.Ο.Υ., τα Ελεγκτικά Κέντρα και τα Τελωνεία), παραμένει αμετάβλητος στην τιμή που είχε διαμορφωθεί στις 31-03-2024.
Αιτιολογική έκθεση
Ποιο ζήτημα αντιμετωπίζει η αξιολογούμενη ρύθμιση;
Άρθρο 4: Με την προτεινόμενη ρύθμιση αντιμετωπίζεται η αλματώδης αύξηση του μέσου ετήσιου επιτοκίου δανείων σε ευρώ χωρίς καθορισμένη διάρκεια αλληλόχρεων λογαριασμών που χορηγούνται από όλα τα πιστωτικά ιδρύματα στην Ελλάδα, σε μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, το οποίο χρησιμοποιείται ως βάση υπολογισμού του τόκου της πάγιας ρύθμισης.
Γιατί αποτελεί πρόβλημα;
Άρθρο 4: Η υπέρμετρη αύξηση του τόκου ρύθμισης δυσχεραίνει αισθητά τη δυνατότητα των φορολογουμένων να την αποπληρώσουν. Ειδικότερα, στις περιπτώσεις ρυθμίσεων με περισσότερες των δώδεκα (12) δόσεων ο τόκος εξισώνεται σχεδόν με τον τόκο εκπρόθεσμης καταβολής που επιβάλλεται στις ληξιπρόθεσμες αρρύθμιστες οφειλές.