Το δικαίωμα στην άδεια αναψυχής υφίσταται ανεξάρτητα προς το αν ο εργαζόμενος ζήτησε ή όχι τη χορήγηση της άδειας από τον εργοδότη, ο οποίος οφείλει να τη χορηγήσει μέσα στο ημερολογιακό έτος για το οποίο πρόκειται.
Η αίτηση που τυχόν θα υποβάλει ο μισθωτός έχει σημασία μόνο για τον προσδιορισμό της χρονικής περιόδου κατά την οποία αυτός επιθυμεί να λάβει την άδεια, εάν δε για οποιονδήποτε λόγο δεν καταστεί εφικτή η χορήγηση της άδειας αυτουσίως εντός του ημερολογιακού έτους, η αξίωση για την άδεια μετατρέπεται σε χρηματική και ο εργοδότης οφείλει στον εργαζόμενο τις αποδοχές τις οποίες θα κατέβαλλε εάν ο τελευταίος είχε λάβει την άδεια αυτουσίως.
Εάν, πέραν τούτου, η μη χορήγηση της άδειας μπορεί να αποδοθεί σε πταίσμα του εργοδότη (ακόμη και σε βαθμό ελαφράς αμέλειας), αυτός οφείλει, ως αστική ποινή, προσαύξηση 100% επί των αποδοχών αδείας.
Δείτε περισσότερα στο www.dikigorosergatologos.gr